က်ိမ္စာသင့္ေသာနွလံုးသားမ်ား(ကိုယ္တိုင္ေရးဝထၳဳတို)

အခန္း(၁ )

ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ဆင္းရဲ႕ဖူးလို႕..
အဲဒီလိုဆင္းရဲမွဳေတြနဲ႕မၾကံဳရေအာင္...
ရည္ရြယ္ခ်က္ၾကိးၾကီးထားၿပိး
ေအာင္ၿမင္တဲ႕ဘဝရေအာင္ၾကိဳးစားခဲ႕ရတာ..
အဲဒီအတြက္နွလံုးသားတစ္စံုစေတးခဲ႕ရတယ္................(မမ)

မခ်စ္တက္တဲ႕ကၽြန္ေတာ္ကိုခ်စ္တက္ေအာင္
သင္ေပးၿပိး..လက္ေတြဘဝထဲဝင္မလာရဲတဲ႕မမေနရာကို
ေနာက္တစ္ေယာက္အစားထိုးလို႕မရေအာင္
ခ်စ္တယ္ဆိုတာမမသိေအာင္သက္ေသၿပဖို႕မလိုသလို
ထားသြားလို႕က်န္ခဲ႕ရတယ္ဆိုေပမယ့္..
အဲဒီအတြက္ေက်နပ္တယ္...
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ႕မမကအဲလိုထက္ထက္ၿမက္ၿမက္ရွိေနလို႕လဲ
ပိုေလးစားတယ္....................(ေမာင္)

နင့္ရင္ထဲကတစ္ေယာက္ကို
နင္ခ်စ္တာထပ္ငါမုန္းတယ္....
အစားထုိးေၿဖသိမ္႕ဖို႕အတြက္ေတာင္
ငါ့ကိုအရာမသြင္းတဲ႕နင့္ကိုလည္း
မုန္းလို႕မရေအာင္ခ်စ္တယ္....
ငါတို႕သံုးေယာက္စလံုး..အၿပံဳးေတြနဲ႕
ၿပံဳးၿပေနၾကေပမယ့္...နာက်င္တဲ႕
ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့...အၿပံဳးေတြေနာက္မွာ
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္လို႕ေပါ့.................(လမင္း)
<!--more-->                                       အခန္း(၂ )

  " ဆင္းရဲတဲ႕ဘဝမွာၾကိးပ်င္းခဲ႕ရလို႕..ေနာက္တစ္ခါအဲလိုဘဝမ်ိဳးမေရာက္ခ်င္ဘူးေမာင္...
အဲဒါေၾကာင့္လည္း အၿမဲၾကိဳးစားခဲ႕တယ္...ဘဝအတြက္ၾကိဳးခဲ႕တဲ႕တစ္ေလွ်ာက္လံုး
အမွားအနည္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရပ္တည္ခဲ႕လို႕ ..ဒီလိုအေနအထားေရာက္ေနၿပီးမွ
အခုလိုေမာင္နဲ႕ဆံုခဲ႕တာေလ.."  
ကၽြန္ေတာ္နွုတ္ဆိတ္စြာပဲမမကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ စကားပရိယာရ္ၾကြယ္ဝသလို
စကားေၿပာေကာင္းတဲ႕မမကို  ကၽြန္ေတာ္မယွဥ္နိဳင္ခဲ႕ဘူး..ေလ။ေသာက္လက္စ
စီးကရက္ကိုေၿမမွာခ်နင္းၿပီး....မမကိုခပ္ေငးေငးၾကည့္ကာ...ကၽြန္ေတာ္စကားစဟန္ၿပင္ေတာ့..
မမက..
  " ေနအံုးေမာင္...မမစကားမဆံုးေသးဘူး...မမၿပိးေအာင္ေၿပာမယ္...ေမာင့္ကိုခ်စ္တာ
ရယူၿခင္းလည္းမရွိဘူး..စြန္႕လြတ္လိုက္တာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ဘူး...ခ်စ္လို႕ခ်စ္ခဲ႕တာ..
အေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိဘူး...ေမာင္ကဘယ္ေတာ့မွလည္းမမရဲ႕အသိ၊မမရဲ႕အေတြး၊
မမရဲ႕နွလံုးသားထဲမွာ..ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာမဟုတ္ဘူး.....မမရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ထိ
ခ်စ္ေနမွာ..လမ္းခြဲတာမဟုတ္ဘူး..မဆံုနိဳင္လို႕မဆံုၾကတာ....ေမာင္နဲ႕မေတြ႕ၿဖစ္တာ
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာသြားလည္းမမေမာင့္ဆိကိုလာေတြ႕မွာ..အဲဒီအခ်ိန္ေမာင္အိမ္ေထာင္
က်ခ်င္လည္းက်ေနမယ္...မိသားစုေတြနဲ႕လည္းၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ေနမယ္...မမအတြက္
ေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ႕အခ်စ္ေတြ..ဘာမွအေရာင္မေၿပာင္းလဲဘူး....အေၿခေနေပးရင္ေပးသလို
ေမာင့္ဆီကိုတစ္ေခါက္ေတာ့အနည္းၿဖစ္ေအာင္လာေတြ႕ၿဖစ္မယ္......ဒီၾကားထဲမွာ...
မမရဲ႕နွလံုးသားက..အၿမဲတမ္းေမာင့္တစ္ေယာက္ထဲပဲ...ေသခ်ာတယ္..အဲဒါမမရဲ႕
ဘယ္ေတာ့မွမေၿပာင္းလဲတဲ႕ခံယူခ်က္ပဲ...." .
စကားေတြအရွည္ၾကီး..မိန္႕ခြန္းေၿပာသလိုေၿပာေနတဲ႕မမကို..ကၽြန္ေတာ္အၿမဲေငးၾကည့္ေနခဲ႕ရတယ္။
ေမးခြန္းေတြေမးရင္ပညာသားပါပါနဲ႕ေမးခြန္းၿပန္ထုပ္ခ်င္ထုပ္မထုပ္ရင္...ေမးခြန္းၿပန္လွည့္ေမးတက္တဲ႕
မမကို..ထိေရာက္တဲ႕စကားတစ္ခြန္းဆိုဖို႕..ကၽြန္ေတာ္မနည္းၾကိဳးစားေနရတယ္...။
ဘာပဲလုပ္လုပ္အစီခ်ၿပီးမွလုပ္တက္တဲ႕မမမွာ...Plan ေတြအၿမဲရွိေနတက္ေအာင္ေထာင့္ေစ႕တက္တဲ႕မမ။
ဘာပဲလုပ္လုပ္တိတိက်က်နဲ႕ေဇာက္ခ်လုပ္တက္တဲ႕မမကို..ေမးဖို႕ေမးခြန္းတစ္ခုကိုခပ္တိုးတိုးပဲ...
ေမးလိုက္တယ္။
  " မမ အဲလိုဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြ ဒီေလာက္ခိုင္ေနပါရဲ႕လွ်က္..ေမာင့္ကိုဘာလို႕ခ်စ္ခဲ႕တာလဲ
မမ မခ်စ္ခဲ႕သင့္ဘူး....." 
  " ဒီမွာေမာင္....အဲဒီလိုေတြရွိတယ္ဆိုေပမယ့္...အခ်စ္ဆိုတာ..မခ်စ္ပါနဲ႕လို႕..မခ်စ္သင့္ဘူးလို႕
တားစီးလို႕ရတဲ႕အရာေတြလားေမာင္..ကဲေၿပာပါအံုးေမာင္.."  
  " မဟုတ္ဘူးေလမမ.   "       " .မမကအဲဒီလိုေၿပာရေအာင္...
တားဆိးလို႕မရလို႕ခ်စ္ခဲ႕တယ္....လက္တြဲဖို႕မၿဖစ္လို႕လမ္းခြဲတယ္.ဒါေပမယ့္ခ်စ္ေနတဲ႕အခ်စ္ေတြကို
မခ်စ္သင့္ဘူး...မၿဖစ္သင့္ဘူးဆိုၿပိးရင္ထဲကအခ်စ္ေတြကို..ရိုက္သတ္ၿပစ္လို႕မရဘူးေမာင္...ရဲ႕..!"
 "  ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အဲလိုမယူဆဘူးမမ..ခ်စ္တယ္..ခ်စ္ရင္လက္တြဲမယ္...ဆင္းရဲေကာင္းဆင္းရဲမယ္
ဒါေပမယ့္ မမရွိေနရင္.ေမာင္ေယာက်ၤားပါ..ၾကိဳးစားမယ္..မမေဘးမွာရွိေနဖို႕ပဲလိုတယ္...
နွစ္ေယာက္အတူၾကိဳးစားၾကမယ္ေလမမ.." 
 "  ေမာင္..စိတ္ကူးမယဥ္ပါစမ္းပါနဲ႕..ဘဝကေမာင္ထင္သေလာက္မလြယ္ဘူး.."" 
  "  အဲဒါဆိုေမာင့္ကိုမမေၿပာတယ္ေလ...မနက္ၿဖန္တိုင္းမွာဆံုခ်င္ပါတယ္ဆို...ဒီေန႕ထပ္မနက္ၿဖန္ပုိခ်စ္မယ္
ဆိုတာေတြက.. အခုလိုထားသြားဖို႕လားမမ..ဟင္ေၿပာပါအုံးမမရဲ႕""  
ေယာကၤ်ားတန္မဲ႕ေဝ႕ဝဲေနတဲ႕ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေမာင့္ကိုကၽြန္မေက်ာခိုင္းလိုက္တယ္။မၾကည့္ရက္ဘူးေမာင္
အဲလိုေတြေမာင့္ကိုၿမင္ရင္တင္းထားတဲ႕ကၽြန္မရဲ႕စိတ္ေတြ .ၾကာရွည္တင္ထားဖို႕မလြယ္ဘူးေမာင္။ေမာင့္ေရွ႕
မွာဘာမွမၿဖစ္သလို ခပ္ေအးေအးစကားေၿပာေနေပမယ့္ ေမာင့္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕တည့္တည့္ရင္ဆိုင္ေၿပာ
ေၾကးဆိုရင္..ကၽြန္မဘယ္လိုမွဟန္မေဆာင္နိုင္ပဲၿဖစ္ေနလိမ္႕မယ္ေမာင္။ ထံုးလိုေမြေရလိုေနွာက္.အရုပ္တစ္ရုပ္
လိုကၽြန္မရဲ႕တစ္ခြန္းမွာ ရပ္တည္တဲ႕ေမာင္က ခပ္ညံ႕ညံ႕ေယာက်ၤားထဲမွာမပါေပမယ့္ ကၽြန္မအတြက္ဆို
ေယာကၤ်ားမာနဆိုတာထည့္တြက္တဲ႕သူမဟုတ္တာ..ကၽြန္မသိေနေတာ့ပိုခက္တယ္ေမာင္။ ေမာင့္ကို
လြမ္းေနေပမယ့္ မသိသလိုေနေနၿပီးေမာင္မရွိလည္းၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႕အေနမ်ိဳးေနေနေပမယ့္ ကၽြန္မလည္း
ေမာင့္ကိုအရမ္းေတြ႕ခ်င္ခဲ႕တာပါေမာင္...။အဲဒါေတြေမာင္မသိလည္းၿဖစ္တယ္ေလ.။ ရင္ထဲကအေမာေတြကို
ၿမိဳသိပ္ၿပီး.ေမာင့္နဲ႕ရင္ဆိုင္ဖို႕ကၽြန္မအားယူလိုက္ၿပီး...
"  ခ်စ္တယ္ေမာင္...အရမ္းကိုခ်စ္တာ...မမအတြက္ေမာင္နဲ႕ေနရမွခ်စ္တာမဟုတ္ဘူး...မမနဲ႕အေဝးဆံုးမွာ
ေမာင္ရွိေနလဲအၿမဲခ်စ္လို႕ရတယ္မမအတြက္     နီးၿခင္း၊ေဝးၿခင္းနဲ႕မသက္ဆိုင္တဲ႕ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ႕ခ်စ္တာ
ေမာင္....ေမာင္ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသေရာက္ေနေန၊ ဘာေတြၿဖစ္ေနၿဖစ္ေန.မမရဲ႕အခ်စ္ကေမာင့္အေပၚ
မေၿပာင္းလဲတဲ႕ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ႕ခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာ...ေမာင္ကိုအခ်ိန္ကသက္ေသၿပသြားမွာပါေမာင္...
ေမာင္လည္း..မမနဲ႕ပက္သက္ၿပီးေနသားက်ဖို႕တစ္ခုပဲလိုတာပါ...ေနာက္ဆိုေမာင္ေနသားက်သြားမွာပါ "    
ကၽြန္ေတာ္ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ေတြကို ခပ္ေအးေအးေၿပာနိဳင္ေလာက္ေအာင္တည္ၿငိမ္
လြန္းတဲ႕မမကို..ကၽြန္ေတာ္အမ်ားၾကိးေလးစားပါတယ္....ဘယ္ေလာက္ပဲနာက်င္ေအာင္လုပ္လုပ္
နာက်င္ရေကာင္းမွန္းမသိေအာင္..ကၽြန္ေတာ္မမကိုနားလည္ေနမိတယ္။
  " မမကိုေမာင္မုန္းမယ္ဆိုရင္လည္း မမခံယူဖို႕အသင့္ပဲေမာင္...မမကေတာ့အဆံုးစြန္ထိ
ေၿပာၿပိးၿပီေလ...မမမဟုတ္တဲ႕တၿခားတစ္ေယာက္နဲ႕ေမာင္ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုလည္း
ေမာင့္ကိုခ်စ္ေနမွာပဲ...အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီဆိုရင္လည္း မမဝမ္းသာမိမွာပဲ..
မုန္းလို႕မရေအာင္ခ်စ္တယ္......ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာေတြကမွေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ႕
မမရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုမဖ်က္စီးနိဳင္ဘူးဆိုတာ..ခုေနေမာင့္ကိုေၿပာဖို႕ေစာပါေသးတယ္....."  
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့..မမကိုခ်စ္တာ..တစ္ဘဝလံုးအတြက္ပံုၿပီးခ်စ္ခဲ႕တာ...တစ္ကယ္ကို
ရိုးရိုးသားသားအၿဖဴစင္ဆံုး၊အေလးစားဆံုးမိန္မတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ရင္နွင့္ေအာင္ခ်စ္ခဲ႕တာပါ
မမရယ္။ကၽြန္ေတာ္နာက်င္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္မမကိုမုန္းေအာင္..ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ပက္သက္သမွ်အရာ
ေတြအားလံုးကိုအေလးအနက္မထားသလို...မမွတ္မိဘူးေမာင္ရဲ႕....ေမ႕ေနၿပီေမာင္ရဲ႕လို႕
ကၽြန္ေတာ္နာက်ဥ္းမုန္းတီးေအာင္ စကားလွည့္ေၿပာေနတာေတြကို...သိေန၊နားလည္ေန
လွ်က္နဲ႕မမၿဖစ္ေစခ်င္သလို...နာက်ဥ္းမုန္းတီးလို႕မရဘူးဆိုတာ..မေၿပာေပမယ့္မမနားလည္မွာပါ။

                                            အခန္း(၃ )

  " နင့္ရဲ႕မမဆိုတဲ႕မိန္းမအတြက္နဲ႕နင့္မွာေယာက္်ားမာနဆိုတာေတြခဝါခ်ၿပိး
ဘဝပ်က္ေနရလားေမာင္...ငါနင့္ကိုသိပ္စိတ္ပ်က္လာၿပီေနာ္..ေမာင္"    
ကၽြန္ေတာ္ကိုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕ေဒါသတစ္ၾကိးေအာ္ဟစ္ေနတဲ႕လမင္းကို
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာခိုင္းေနလွ်က္ကပဲ..
  " ဒီမွာ လမင္း...အခ်စ္ဆိုတာကို.နင္ကဘာနားလည္လို႕လဲ....မမကမခ်စ္လို႕
လမ္းခြဲခဲ႕တာမဟုတ္ဘူး...ငါမမကိုနားလည္တယ္...သူဘာေတြလုပ္လုပ္
အက်ိဳးအမဲ႕အေၾကာင္းမဲ႕ဘာမွမလုပ္ဘူး...ဘဝအတြက္ဆိုတဲ႕လံုးပန္းခ်က္ထဲ႕မွာ
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝတစ္ခုထဲမွာပဲနွစ္ၿမဳပ္ေနခ်င္တဲ႕မိန္းမေတြထပ္ေတာ့
မမက အၿမဲသာတယ္..အဲဒါနင္မွတ္ထား......""   
အခ်စ္ဆိုတာဘာမွနားမလည္ဘူးလို႕နင္ထင္ထားတဲ႕ေကာင္းမေလးရဲ႕ရင္ထဲမွာ
နင့္အတြက္ဆိုနာက်ဥ္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊မာနထားရေကာင္းမသိတဲ႕ခ်စ္ၿခင္းေတြကို
နင့္ဘာေၾကာင့္မ်ားမၿမင္ရတာလဲေမာင္။
  "" ေတာ္စမ္းပါေမာင္ရာ...ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႕စကားတြင္တြင္သံုးၿပီး ဆင္းရဲမွာေၾကာက္လို႕
ခ်စ္သူကိုလက္မတြဲရဲတဲ႕အတၱၾကိးတဲ႕မိန္းမ..သရဲေဘာေၾကာင္တဲ႕မိနး္မ.."" 
                       "" လမင္း..."""   
ေၿပာေနတဲ႕စကားေတာင္မဆံုးေသးေဒါသတၾကိးေမာင့္ေအာ္သံေၾကာင့္
လမင္းကိုယ္ေလးတုန္ေအာင္ပဲလန္႕သြားရတယ္။ရင္ထဲမွာလည္း
နာက်င္ဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ေဝ႕ဝဲလာတဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုသူမၿမင္ေစဖို႕
လမင္းသူနဲ႕ဆန္႕က်င္ဘက္ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္တယ္။ရုတ္တရက္ဆို႕လာတဲ႕
ဝမ္းနည္းမွဳကိုထိန္းခ်ဳပ္နိဳင္ေလာက္ေအာင္.လမင္းဟန္မေဆာင္တက္ေသးဘူးေမာင္။
နင့္ရဲ႕မမကို...မေကာင္းေၿပာရင္နင္မခံနိဳင္မွန္း..အခုလိုခဏခဏအေအာ္ခံေနရတာ
သိေနေပမယ့္လည္း..နင့္ဘက္ကမခံနိဳင္လို႕ဝင္ေၿပာတက္တဲ႕ငါ့ကိုနင္ညွာတာရေကာင္းမွန္း
မသိသလို..အမွတ္မရွိတဲ႕ငါကလည္းအၾကိမ္ၾကိမ္ေၿပာေနမိတယ္.။
ေစာရီးလမင္း....နင္ငါမၾကိဳက္မွန္းသိရင္နင္နုတ္ဆိတ္ေနဖို႕ေကာင္းတယ္.....
ကၽြန္ေတာ္အဲေလာက္ထိမမနဲ႕ပါတ္သက္ရင္သူမ်ားေဝဖန္တာေတာင္မခံနိဳင္ေအာင္
ၿဖစ္ရတာ..မမတစ္ေယာက္သိပါေလစ။ၿဖစ္လာတဲ႕ေဒါသေၾကာင့္ငိုမဲ႕မဲ႕ၿဖစ္ေနတဲ႕
လမင္းရဲ႕မ်က္ရည္စေတြကိုကၽြန္ေတာ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမိတယ္။
မၿမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပရေစလမင္း.။နင့္ရင္ထဲကသံေယာဇဥ္အတိမ္အနက္ကို
ငါမသိလို႕မဟုတ္ပါဘူးလမင္းရယ္...နင္အခုခံစားေနရတာကို ငါကိုယ္တိုင္
ခံစားတက္လို႕ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ငါမညာခ်င္ဘူးလမင္း...ရယ္..
ငါဘယ္ေလာက္ေအာ္ေအာ္..ဘယ္ေလာက္ပဲစိတ္ဆိုးေအာင္ေၿပာေၿပာ..
ခဏသာစိတ္ေကာက္တက္ၿပီး ဘာမွမၿဖစ္လိုရယ္ေမာစရာေတြနဲ႕
မေခ်ာ႕ရပဲစိတ္ေကာက္ေၿပတက္တဲ႕လမင္းဆိုေသာမိန္းခေလးကလည္း
နယ္နယ္ရရမဟုတ္ဘူးေလ.။တကၠသိုလ္ကက်ဴတာဆရာမေလးတစ္
ေယာက္ၿဖစ္သလို ဘယ္ေတာ့ပဲၾကည့္ၾကည့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႕အၿမဲ
ထာဝရလန္းဆန္းတက္ၾကြေနတက္သလို..အၿမဲေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတက္တဲ႕
သူေလးပါ.။ရင္ထဲကေသာကေတြကိုဖံုးၿပိးထာဝစဥ္သြက္လက္ေနတက္
ေပမယ့္ ..နင့္ရင္ထဲကေဝဒနာေတြကို ကိုယ္ခ်င္းပဲစာေပးလို႕ရတယ္...
ေၿဖသိမ္႕ေပးဖို႕ေတာ့...ငါမဝံရဲဘူးေကာင္မေလးရယ္...။
   "  ငါဘာေၿပာေၿပာနင့္အတြက္မခံနိဳင္လို႕ေၿပာတာေမာင္...
အဲဒီအတြက္နင့္ဆီကၿပန္ရတာေတြကေဒါသေတြ၊ေအာ္ဟစ္အၿပစ္တင္မွဳ
ေတြပဲေမာင္...ငါ့ကိုေအာ္သလို နင့္ကိုပက္ပက္စက္စက္ ထားသြားတဲ႕
အဲဒီမိန္းမကိုသြားေအာ္ပါလား...ေမာင္...""  
ခံစားရတာေတြမ်ားလြန္းလြန္းလို႕မ်က္ရည္ေတြစီးက်ရင္း.ေဒါသတၾကီး
ၿပန္ေအာ္ေနတဲ႕လမင္းကို.ကၽြန္ေတာ္ေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ႕တယ္။
ခြင့္လြတ္ပါလမင္း...နင္ေရာ၊ငါေရာ၊မမပါ...ခံစားေနရတာအတူတူပါပဲ။
နင္က ကေလးဆန္ဆန္မို႕ စိတ္ရပ္ထြက္ေပါက္တစ္ခုအၿဖစ္ ငိုခ်ၿပီး
ရင္ဖြင့္လို႕ရေပမယ့္..ငါ့မွာေတာ့ေယာက္်ားတန္မဲ႕အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး
လူေၿခတ္ိတ္မွ ငိုပြဲဝင္ရတာ..နင္မသိပါဘူးလမင္း။
လူေတြေရွ႕မွာ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေနၿပီးခပ္ထန္မာေက်ာတယ္လို႕
နင္ထင္ေနတဲ႕မမက ကြယ္ရာခ်ံဳးပြဲခ်ငိုေနမွာနင္မွမသိတာလမင္း။
စိတ္ညစ္စရာေတြ ဘယ္ေတာ့မွတၿခားသူကို ေဝမွ်မေပးတက္တဲ႕မမက
တစ္ေယာက္ထည္း ေသာကေတြကို က်ိတ္ခံစားေနရွာမွာလို႕ေတြးမိတိုင္း
ငါ့ရင္ေတြမခ်ိဘူးလမင္း...အဲဒါေတြနင္သိရင္   မမကိုပဲက်ိန္ဆဲမလား...
ငါ့ကိုပဲအၿပစ္တင္မလား....ခက္တယ္လမင္းရယ္။
ငါ့တို႕နွစ္လံုးသားေတြက်ိမ္စာသင့္ေနတာၿဖစ္မယ္။
ေစာရီးဆိုတဲ႕စကားတစ္ခြန္းနဲ႕ေက်ာခိုင္းသြားတဲ႕ေမာင့္ရဲ႕ေက်ာၿပင္ကို
ၾကည့္ၿပိးလမင္းမ်က္ရည္ေတြတားဆီးမရေအာင္က်လာရတယ္။
ေမာင္ငါလည္းနင့္ကို...အဲလိုေက်ာ္ခိုင္းၿပီးဘာမွမၿဖစ္သလို
ထြက္သြားခ်င္လိုက္တာေမာင္။ငါ ေလနင္နဲ႕ပက္သက္လာရင္အဲလိုလုပ္ဖို႕
ေနေနသာသာ အရာရာကိုေပ်ာ့ညံ႕လြန္းတဲ႕ ငါ့စိတ္ေတြကို
ငါမုန္းတယ္။ ငါ့အေပၚမွာဥေပကၡၿပဳနိဳင္လြန္းတဲ႕နင့္ကို
မုန္းလို႕မရေအာင္ခ်စ္တယ္ေမာင္....။

                           အခန္း(၄)

ေမာင္သူငယ္ခ်င္းဦးစီးတဲ႕ပရဟိတလုပ္ငန္းေလးမွာလမင္းေရာ
ေမာင္ပါ  အားရင္အားသလို.ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ေရာ...ေငြေၾကးအားၿဖင့္ပါ
ပါဝင္ထည့္ဝင္ရင္းဒီပရဟိတလုပ္ငန္းေလးေၾကာင့္ေမာင္ေရာ၊လမင္းပါ
မၾကာခဏဆံုၿဖစ္ၾကတယ္.။လက္ေတြဆန္တဲ႕အလုပ္ေတြလုပ္ရင္း.
စိတ္ဒဏ္ရာေတြကို ကုစားေနၾကတဲ႕ ေမာင္နဲ႕လမင္းဟာ...ရာသီေတြေၿပာင္း
အခ်ိန္ေတြေၿပာင္းေနေပမယ့္ အိမ္ေထာင္မၿပဳၿဖစ္ၾကပဲ..ဒီအတိုင္း..ရပ္တည္ေန
ၾကတယ္ ေလ။အခုဆိုရင္လမင္းေတာင္...အသက္(၃၀)ၿပည့္လို႕ အပ်ိဳၾကိးဆိုတဲ႕
ဘြဲေတာင္ရေနပါေရာလား...သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆံုတိုင္းမ်က္နွာမထားတက္ေအာင္
္အစသန္ၾကသူေတြၿဖစ္ေပမယ့ ္ေမာင္နဲ႕လမင္းကေတာ့....ကိုယ္ရင္တြင္းကဒဏ္ရာ
ကိုယ္တိုင္သာအသိဆံုးၿဖစ္တာေၾကာင့္....သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း
ေနာက္ပိုင္းမစေတာ့ပဲကြယ္ရာမွာတီးတိုးေၿပာရင္း...ေမာင္နဲ႕လမင္းကို
ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ႕ပရိတ္သက္ေတြၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္လာၾကတယ္။ဒီေန႕လည္း
လမင္းတို႕ရဲ႕လူမူးေရးအဖြဲ႕ေလးရဲ႕နွစ္ပတ္လည္ေန႕မို႕ ေမာင္နဲ႕ဆံုရအံုးမယ္ေလ။
သီးသန္႕မဆံုၿဖစ္ၾကေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ေတာ့အဆက္သြယ္မၿပတ္ခဲ႕
ပါဘူး..။
   " လမင္း"  
ေခၚသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
   "  ေၾသာ္ကိုမွိဳင္း..."  
ေမာင့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကိုမိွဳင္းက အခုလုပ္ေနတဲ႕ပရဟိတလုပ္ငန္းရဲ႕ၾကီးၾကပ္ေရးမွဳးပါ။
"  လမင္း..ဒီေန႕ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လာမယ္ သူကဒီပရဟိတလုပ္ငန္းရဲ႕ အလွဴရွင္ေပါ့
ဟာ...အဲဒါသူလာလိမ္႕မယ္...နင္သတိထားၿပိးၾကိဳဆိုေရးဆင္းထားစမ္းပါ..ငါလိုအပ္တာ
ေလးေတြသြားဝယ္ခ်င္လို႕.."" 
 "" အင္းရတယ္ေလကိုမိွဳင္း..သြားေလ..လမင္းဧည့္ခံထားလိုက္မယ္...စိတ္မပူနဲ႕
အိုေကလမင္း...ေက်းဇူး..အဲဒါဆို..ကိုယ္သြားၿပီ စိတ္ခ်ပါတယ္လမင္းကို...""   
ကိုမိွဳင္းကေၿပာေၿပာဆိုဆိုလမင္းကိုနုတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားေတာ့သည္။ဘာရယ္မဟုတ္
လမင္းမ်က္ဝန္းေတြက အမိန္႕မေပးရပဲတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုရွာေဖြေနမိတယ္။ဒီလိုပါပဲ
တည္ၿငိမ္သင့္ေနေပမယ့္ အခုထိေတာင္အနည္မက်ခ်င္တဲ႕ခံစားခ်က္ေတြက လမင္းအတြက္
သူ႕ပံုရိပ္ေတြၿမင္ရတာနဲ႕တၿပိဳင္ထည္း...အမွတ္မရွိတဲ႕ရင္ခုန္သံေတြက ဟိုးလြန္ခဲ႕တဲ႕(၈)
နွစ္ေက်ာ္ကအတိုင္းပါပဲလား...ခက္ပါတယ္လမင္းရဲ႕နွလံုးသားေလးရယ္....။ေဟာ..ေတြ႕ပါ
ၿပီ    ဟာေဝယံရွပ္အစိမ္းနုေလးကို လက္တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ေခါက္တင္ၿပိး
ေကၽြးေမြးဧည့္ခံေရးပိုင္းမွာ ေခၽြးစေတြနဲ႕အလုပ္မ်ားေနတဲ႕ေမာင္....။လမင္း ေမာင့္ကို
္အခ်ိန္အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့မွ ေမာင္ကလမင္းကို ၿမင္သြားၿပိး
လက္ၿပနဳတ္ဆက္ေတာ့..လမင္းလည္း လက္ၿပနုတ္ဆက္ရင္း...ေမာင္ကို ၿပိးရင္လာခဲ႕မယ္ဆိုတဲ႕
သေကၤတမ်ိဳးနဲ႕ေခါင္းဆတ္ခနဲၿငိမ္႕ၿပမိတယ္.။
္   "" ညီမ...""""   
ေခၚသံေၾကာင့္လမင္းလွည္႕ၾကည့္မိေတာ့...အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္။
အသက္အားၿဖင့္လမင္းတို႕နဲ႕မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ပဲရွိပါတယ္.။။ဟိုက္ခုမွ
သတိရတယ္  ကိုမိွဳင္းေၿပာတဲ႕ဧည့္သည္ၿဖစ္မယ္။လမင္းလည္းေဖာ္ေရြစြာၿပံဳးၿပရင္း
"" ဟုတ္ကဲ႕မမ..
.မမကကိုမိွဳင္းေၿပာတဲ႕မမထင္တယ္..ခဏေနာ္မမ..ကိုမိွဳင္းကအၿပင္သြားလို႕
လမင္းကို ၾကိဳဆိုေရးလုပ္ခိုင္းထားတာေလ..အင္းမိတ္ဆက္ရအံုးမယ္...
လမင္းငယ္ပါမမ  ..လမင္းလို႕ပဲေခၚပါေနာ္.."""  .
လမင္းကပဲသြက္လပ္စြာစတင္မိတ္ဆက္ရင္း..ၿပံဳးလိုက္ရင္လွတယ္ဆိုတာထပ္
က်က္သေရရွိတဲ႕အၿပံဳးလို႕တင္စားလို႕ရေအာင္ သိပ္လွတဲ႕အမ်ိဳးသမီးလို႕စိတ္ထဲက
လမင္းအမွတ္ေပးရင္း.ဘာရယ္မဟုတ္ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ  လမင္းနဲ႕မမကစကား
ေတြအမ်ားၾကိးေၿပာၿဖစ္ၾကတယ္.။တကၠသိုလ္ဆရာမပီပီ စကားသြက္တဲ႕ေကာင္းမေလး
လို႕အမ်ားက သတ္မွတ္ထားတဲ႕ လမင္းရဲ႕ ဦးေဆာင္ဧည့္ခံမွဳေအာက္မွာ..ၿပံဳးရံုေလးၿပံဳး
ၿပိး ေခါင္းၿငိမ္႕ေနတဲ႕မမကို လမင္းတစ္ခဏအတြင္းမွာတစ္ကယ္ကိုညီသားခ်င္းတစ္ေယာက္
လိုခ်စ္မိသြားတယ္.။အင္းလမင္းစိတ္ထဲမွာ ကိုမွိဳင္းကိုေၿပာၿပရင္...လမင္း..အဲဒါစိတ္ခ်င္းညီလို႕
လို႕ သူရဲ႕ခံ.ယူခ်က္အတိုင္းေၿပာမွာေသခ်ာတယ္...။ ပရဟိတအလုပ္နဲ႕ပါတ္သက္လာရင္
အရိုးေၾကေၾကအေရခမ္းခမ္းဆိုၿပိး ဦးေဆာင္ေကာင္းလုပ္တက္တဲ႕ကိုမွိဳင္းေၾကာင့္လည္း
အခုလို အဖြဲ႕ေလးက ပိုမိုစည္ကားလာခဲ႕တာေလ။ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ..စကားသြက္တဲ႕
လမင္းေၾကာင့္...မမက.နိဳင္ငံၿခားမွာအေၿခခ်ေနထိုင္တဲ႕ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးၿဖစ္တဲ႕အ
ေၾကာင္း၊မိဘမ်ားထံအလည္အပတ္လာေရာက္တဲ႕အေၾကာင္း၊ခြင့္ရက္သိပ္မရတာေၾကာင့္
ေနာက္တစ္ပတ္ထဲမွာၿပန္ထြက္ရမွာၿဖစ္ေၾကာင္း စံုလို႕ပါပဲ။ဘာပဲေၿပာေၿပာလမင္း အတြက္
အေဖာ္မက္တဲ႕လမင္းခ်စ္ရမယ့္မမတစ္ေယာက္ရလို႕ေပ်ာ္လိုက္တာ။
စကားသြက္လြန္းတဲ႕လမင္းကိုၾကည့္ၿပီး..တစ္ခ်ိန္က စကားတက္တဲ႕မမလို႕ေၿပာဖူးတဲ႕
ေမာင့္ကိုသတိရၿပန္ၿပီေမာင္။အခ်ိန္ေတြရာသီေတြသာလည္ေနတယ္...တစ္ခုခုတိုင္္ဆိုင္
တိုင္းေမာင္ဆိုတဲ႕အသိက..မမရင္ကိုေႏြးေစတယ္ေမာင္။ဘယ္အရာေတြပဲၾကည့္ၾကည့္
ေမာင္ရဲ႕အရိပ္ေတြၿပည့္ေနတဲ႕ မမဘဝမွာ..ေမာင္ကခြန္အားအၿဖစ္ရပ္တည္ေနတယ္ေလ။
ၿဖစ္ခ်င္တာေတြမလုပ္ပဲ ၿဖစ္သင့္တာေတြဦးစားေပးခဲ႕ရေပမယ့္..ဘဝဆိုတာ ဒီအတိုင္း
ရပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးေလေမာင္...ဘာရယ္မဟုတ္ အၿမဲလိုလို ေမာင့္နဲ႕မဆံုၿဖစ္တာ
ၾကာခဲ႕ေပမယ့္ ေမာင့္အေၾကာင္းေတြးရင္း မမရင္ထဲမွာအလြမ္းေတြ ေၿပရတယ္...။
ေမာင္ဘယ္ဆီမွာဘာေတြလုပ္ေနမလဲဆိုတာ မသိေပမယ့္  ဘဝမွာအက်ိဳးရွိမဲ႕အလုပ္ေတြ
လုပ္ရင္းတက္နိုင္သေလာက္ ၿဖစ္ခ်င္တဲဆႏၵေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတာ။လြမ္းေနေပမယ့္
လြမ္းရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ေမာင္။
""  မမပ်င္းေနၿပီထင္တယ္လမင္းကစကားတအားမ်ားတာ စိတ္ညစ္လားဟင္မမ""   
ေမာင့္ကိုသတိရသြားလို႕ ေဘးနားမွာစကားတီတီတာတာေၿပာတက္တဲ႕လမင္းကိုေတာင္
အာနာစြာကၽြန္မၿပံဳးၿပရင္းကၽြန္မရဲ႕အေတြးနယ္လြန္မွဳေတြကို ရွက္ၿပံဳးနဲ႕ထိန္းရင္း
  ""  မဟုတ္ဘူးလမင္းရဲ႕ မမအေတြးလြန္သြားတာေစာရီးေနာ္လမင္း...""   
   " ရပါတယ္မမရဲ႕..ခဏေလးေနာ္..လမင္းၿပန္လာခဲ႕မယ္""   
ေၿပာေၿပာဆိုဆိုကၽြန္မဘာမွမေၿပာရေသးခင္ လမင္းက ကၽြန္မအနားထြက္သြားေတာ့
ဘာရယ္မဟုတ္လမင္းထြက္သြားရာသို႕ကၽြန္မေငးၾကည့္ေနမိတယ္.။
     "" ဟင္..."   
ဖ်တ္ခနဲၿမင္လိုက္ရတဲ႕ပံုရိပ္၊ကၽြန္မစိတ္ေတြထင္ေရာင္ထင္မွားၿဖစ္ေနတာလားလို႕
ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ေသခ်ာတယ္ေမာင္မွေမာင္အစစ္၊ ဘယ္ေတာ့မွမမွားမဲ႕ကၽြန္မ
ရင္ထဲကေမာင္၊၊ရုတ္တရက္ၿမန္ဆန္လာတဲ႕ရင္ခုန္သံေတြ၊ေၿခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ
ေအးစက္လာတဲ႕အထိကၽြန္မစိတ္ေတြလွဳပ္ရွားေနလိုက္တာ...လူကလည္းဘာရယ
္မဟုတ္မတ္တက္ရပ္ၿပိးသားၿဖစ္ေနၿပီး။ဟာေဝရွပ္လက္ရွည္ေလးကိုေခါက္ၿပိး နဖူး
ၿပင္မွာေခၽြးစေတြဆို႕ေနတဲ႕ေမာင္က ဟိုအရင္ကထပ္ပိုတည္ၿငိမ္လာတာကလြဲရင္.
ဘာမွမေၿပာင္းလဲေသးတဲ႕ေမာင္ပါေမာင္အစစ္။ ကၽြန္မရဲ႕ေၿခလွမ္းေတြ ကအလိုလို
ေမာင္ရွိရာေနရာသို႕..ဦးတည္လွ်က္...။

""    ေမာင္..""   
ကၽြန္မရဲ႕ေခၚသံေၾကာင္လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ႕ေမာင္က မထင္မွတ္ထားလို႕ၿဖစ္မယ္။
    " မမ"  
ဆိုၿပီးမယံုနိဳင္တဲ႕မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕.....ကၽြန္မၿပံဳးၿပီး..
  "   ဟုတ္တယ္ေမာင္ မမပါ...""   
အခုမွအသက္ဝင္လာသလိုေမာင္တစ္ေယာက္ၿပာၿပာသလဲနဲ႕
  ""  မမကဘယ္ကဘယ္လို...ဟာခဏေလးမမ..ခဏေလး "" 
ဆိုၿပီး...လုပ္လက္စအလုပ္ကိုလက္စသက္ဖို႕...ကၽြန္မကိုေက်ာခိုင္းထြက္သြားတဲ႕
ေမာင့္ေက်ာၿပင္ကိုၾကည့္ရင္းကၽြန္မရဲ႕ရင္ေတြ ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းကလိုပဲ  ရင္ခုန္သံ
ေတြၿမန္ေနေသးပါလို႕သိလိုက္ရတယ္။

             အခန္း(၅)

  " လမင္း."   
  " အင္းဘာလဲေမာင္"  
 " နင္အားတယ္မလား.လမင္း" 
 " အင္းအားတယ္ေမာင္ ဟာဧည့္သည္ေတာ့ရွိတယ္အင္းေၿပာ"   
  "" ငါ့အလုပ္ေတြနင္ခဏကူေပး...ေရာ႕ေရာ႕""   လို႕ေၿပာၿပီးလမင္းလက္ထဲဟင္းေရခ်ိဳင့္ၾကိး
ထား္ၿပီးေက်ာခိုင္းသြားတဲ႕ေမာင့္ကိုၾကည့္ရင္း..ဟြန္းဘာၿဖစ္လို႕ပါလိမ္႕ဟူေသာအေတြးနဲ႕
ေမာင္သြားရာကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ႕
   " ဟင္     မမနဲ႕ေမာင္...အဲဒါဆိုမမက..ဟာ""   
မၿဖစ္ပါေစနဲ႕လမင္းစိတ္ထဲမွာနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမုန္းေနမိတဲ႕အမ်ိဳးသမီးက အခုမမမၿဖစ္ပါ
ေစနဲ႕။ ခဏေလးအတြင္းမွာခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးလမင္းခ်စ္မိတဲ႕မမဆိုတာ လမင္း
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မုန္းတီးေရရြတ္မိေနတဲ႕ ေမာင့္ကိုထားသြားခဲ႕တဲ႕မမတဲ႕လား..။မရက္စက္ပါ
နဲ႕ကံၾကမၼာရယ္..လမင္းတို႕ကိုအဲေလာက္မရက္စက္သင့္ပါဘူး။ဟင္အင္းေနာ္ဆိုၿပီး ကေလး
တစ္ေယာက္လို လမင္းေအာ္ဟစ္ငိုလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။မဟုတ္ဘူးေနာ္...မၿဖစ္ရဘူးေမာင့္ရဲ႕
မမ။ဟာ.......မမရယ္...လမင္းတို႕ဘာအၿပစ္ေတြမ်ားက်ဳးလြန္မိလို႕အခုလို နာက်င္ေၾကကြဲၾက
ရတာပါလိမ္႕ေနာ္..။မၿဖစ္သင့္ဘူးေနာ္..အဲလိုမၿဖစ္သင့္ဘူးေလ။  တစိတ္ေလာက္...
ကံၾကမၼာရယ္  တအားရက္စက္လိုက္တာေနာ္။

.................................
ကန္ေရၿပင္ကိုၿဖတ္တိုက္လာတဲ႕ေလနုေအးေတြကိုခံစားရင္း..ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မေတာ္ေတာ္နဲ႕စကားမဆို
ၿဖစ္ၾကဘူးေလ။ ေၿပာစရာေတြအေၿမာက္အမ်ားရွိေနတာေသခ်ာေနေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္ေနၿခင္းကလည္း
စကားေၿပာေနၿခင္းထပ္ေလးနက္ေနၿပန္တယ္ေလ။အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကီး ေမာင့္ကိုေငးခြင့္ရတဲ႕
အခြင့္ေရးမ်ိဳး ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ရဖို႕ဆိုတာ...ေနာက္ဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမယ္မသိ။ အခ်ိန္ေၾကာင့္
လားအသက္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိ ေမာင္အမ်ားၾကိး ရင့္က်က္လာတယ္။ ဟိုအရင္အခ်ိန္တုန္းက
ထပ္လည္းေမာင္ ကပိုၾကည့္ေကာင္းလာတယ္။  ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ ေမာင္ကအားယူလိုက္ၿပီး
တိတ္ဆိတ္မွဳကို ၿဖိဳခြဲလို႕..
" အဆင္ေၿပတယ္မလားမမ၊ ဘယ္လိုလဲ မမစိတ္တိုင္းက်ေရြးခ်ယ္ထားတဲ႕ဘဝမွာ စိတ္တိုင္းေရာ
က်ရဲ႕လားမမ.."  
  " အင္းက်တယ္ေမာင္....ၿဖစ္ခ်င္တာတစ္ခုကိုစြန္႕လြတ္ၿပီး ၿဖစ္သင့္တာေတြလုပ္ခဲ႕တာ အားလံုး
မမစိတ္တိုင္းက်ပါပဲ...ေမာင္ေရာ ေနသားက်ေနၿပီမလား"
ကၽြန္ေတာ္အေမးကို ေအးေဆးတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေၿဖၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုပါတစ္ဆက္တည္း
ေမးခြန္းထုတ္တဲ႕မမကို..ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး
"  အဟက္" 
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ရယ္ေမာသံဟာေၿခာက္ကပ္ကပ္ ၿဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မေၿပာေပမယ့္
မမသိမွာပါ။
  "  ေကာင္းပါတယ္ ၊ဘယ္အရာမဆို အစီမံေကာင္းေကာင္းနဲ႕Plan ခ်ၿပိးမွလုပ္တက္တဲ႕မမ
အတြက္ ဘာမဆို အစီစဥ္တက်ၿဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ၿပီးသားပါမမ "  
  " အင္း"   
လို႕ကၽြန္ေတာ္အေမးကို ခပ္ေအးေအးေၿဖေနတဲ႕မမက ကၽြန္ေတာ္ကိုထားသြားတုန္းကလို
ပဲတည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ေနဆဲပါ။ အရြယ္ေၾကာင့္လား အခ်ိန္ေၾကာင့္လားမသိ ပိုတည္ၿငိမ္လာတယ္
လို႕ေၿပာရေလာက္က မမက တည္ၿငိမ္ေသာအလွနဲ႕ ရွိေနၿပန္ပါလာ။ မမကို ေငးၾကည့္ရင္း.
ကၽြန္ေတာ္သက္ၿပင္းေမာေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်မိရင္း မမခံစားခ်က္ဆိုတာေတြကို မရိပ္မိ
ေအာင္ဖံုးကြယ္နိဳင္စြမ္းရွိေနေပမယ့္ မမအေၾကာင္းေနာေၾကေအာင္နားလည္ေနတဲ႕ကၽြန္ေတာ္
က မမရင္ထဲကို ၿမင္နိုင္သလို..ကၽြန္ေတာ္ပါးစပ္မဟခင္ကတည္းက ဘာေၿပာမယ္ဆိုတာ
ၾကိဳသိေနတဲ႕မမလည္း..ေၿပာင္းဆန္ေနတဲ႕ရင္အစုန္ကို နားလည္ေနမွာပါ။
  " မမဘာလို႕ခုခ်ိန္ထိ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနတာလဲ..မမ""   
လို႕ကၽြန္ေတာ္အေမးကကို..
   "" အဲဒါဆိုေမာင္ကေရာ ဘာလို႕ခုခ်ိန္ထိတစ္ေယာက္ထဲၿဖစ္ေနရတာလဲ"   
ဆိုၿပီး အၿပံဳးလွလွနဲ႕ၿပန္ေမးတယ္ေလ။
  "  မမအရင္တိုင္းပဲေနာ္...ဘာမွမေၿပာင္းလဲဘူး ပိုတည္ၿငိမ္လာတယ္ေၿပာရေအာင္လည္း
မမကအၿမဲတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႕ လုပ္သင့္တာလုပ္တာဆိုေတာ႕..""  
ကၽြန္ေတာ္စကားေတြလည္းေခ်ာင္းဝဆို႕ေနေအာင္စကားမဆက္နိဳင္ခဲ႕ဘူး။ အဲဒါကိုနားလည္တဲ႕
မမက အကင္းပါးစြာပဲ
"" အင္းဟုတ္တယ္ေမာင္....စိတ္ၾကိဳက္ၿဖစ္ေအာင္တည္ေဆာက္ထားရတာေလ..
ရင္းထားရတဲ႕အရင္းနွီးကလည္းမနညး္ဘူးမလား.....စိတ္ေရာလူေရာခံစားခ်က္ေတြေရာေလ"   
လို႕တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲစကားဆက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ ရင့္က်က္ၿပီလို႕ထင္ထားခဲ႕
ေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းမမနဲ႕စကားေၿပာရင္ ဟိုအရင္တုန္းကလိုပဲ..မရင့္က်က္နိဳင္သလို စကား
ေတြကလည္း ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ႕။
  " မမၿပန္ရင္ ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႕ခ်င္တယ္ ေလဆိပ္ကို"   
လို႕ကၽြန္ေတာ္ေၿပာေတာ့မမက
  "  မပို႕နဲ႕ေမာင္ မမ မခံစားနိဳင္ဘူး...အဲလိုမ်ိဳးၾကီးနဲ႕ေမာင္ကို မၾကည့္ရက္ဘူး""   
တဲ႕ေလ။အခ်ိန္ေတြေတာ္ေတာ္ၾကာ စကားေတြေၿပာေနမိေပမယ့္ ေၿပာတဲ႕စကားေတြက
ဘာအေၾကာင္းအရာကိုမွဥိးတည္မေနတဲ႕ ဟိုဟိုဒီဒီၤေတာင္စဥ္မရေတြပဲၿဖစ္ေနတယ္ေလ။
နာရီေတြအခ်ိန္ေတြကိုၿဖစ္နိဳင္ရင္ရပ္တန္႕ထားလိုက္ခ်င္ပါတယ္မမ။
  "  မမက်န္းမာေရးဂရုစိုက္၊ေနေကာင္းေအာင္ေနေနာ္၊"   
  "  အင္းပါေမာင္ရဲ႕ စိတ္မပူနဲ႕မမကို"   
   "  အင္း"  
   "" မမ မၾကာခဏေတာ့အလည္ၿပန္လာမယ္နွစ္နစ္တစ္ၾကိမ္သံုးႏွစ္တစ္ၾကိမ္ေပါ့
ေမာင္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဦးစီးတဲ႕ပရဟိတ လုပ္ငန္းနဲ႕ေတာ့ မမအၿမဲအဆက္သြယ္ရွိေနမ်ာပါ
ေမာင္လည္း ကၽြန္မာေရးဂရုစိုက္ေနာ္""  
  ""  ဟုတ္..မမ"   
လို႕ကၽြန္ေတာ္ေၿပာတာကို မမကၿပံဳးလို႕ၾကည့္ၿပီး
  "" မမၿပန္ေတာ့မယ္ေမာင္...လိုက္မပို႕နဲ႕ေတာ"   
့လိုေၿပာၿပီးၿပန္ဖို႕ၿပင္ေနတဲ႕မမ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းၿငိမ္႕ၿပရင္း...
ေက်ာခိုင္းသြားတဲ႕မမရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီး.ဟန္ေဆာင္ေနရတဲ႕
နာက်င္မွဳေတြကိုကၽြန္ေတာ္နဲ႕ေတြ႕ေနစဥ္မွာလွလွပပအေကာင္းဆံုးထိန္းခ်ဳပ္
ထားနိဳင္ေပမယ့္ ေက်ာခိုင္းၿပီဆိုရင္ေတာ့ မမရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြမွာ မ်က္ရည္စေတြ
တြဲခိုလို႕ေနရာယူေနေတာ့မယ္ဆိုတာ  မမကိုအၿမဲနားလည္ပါတယ္ဆိုတဲ႕
ကၽြန္ေတာ္သိေနတယ္ဆိုတာ....မမနဲ႕ထပ္တူကၽြန္ေတာ္လည္း...!!!
အခုလို  နွလံုးသားေတြစေတးၿပီးလြမ္းေနရတဲ႕ဘဝမ်ိဳးကဒီဘဝအတြက္နဲ႕တင္
လံုေလာက္ပါၿပီမမရယ္..။ေနာင္ဘဝဆိုတာမ်ားရွိခဲ႕မယ္ဆိုရင္....
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ နွလံုးသားေတြ က်ိမ္စာမသင့္ေစဖို႕...ဆုေတာင္းေနပါ့မယ့္မမ။
....................................................။....................................................................
                            .........................................................
                                           .......................
                                     Written By Anglehlaing
ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္တိုင္ေရး ဝထၳဳေလးအားအားေပးၾကေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕။   ပတ္ဝန္က်င္ရွိသက္ရွိသက္မဲ႕ေတြနဲ႕ထာဝရေပ်ာ္ရြင္ပါေစလို႕
ဆႏၵၿပဳလွွ်က္။

Posted in: ၀တၳဳတို