http://www.graphicsgrotto.com/animatedgifs/borders/dividers/images/agbdmisc39.gif
  • မွန္ကန္တဲ႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်နိဳင္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႕ လိွဳင္းတို႕ အသက္အရြယ္ေတြမွာ... ခံစားခ်က္ေတြ အၿပင္ ဦးေနွာက္ကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လိွဳင္းရင္ထဲမွာ.. သူ႕အတြက္ အေၿဖဆိုတာ ေသခ်ာေနၿပီး သားေလ..။[...]

  • တစ္ကယ္ဆို ေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မက အယူဆၿခင္းမတူ၊ ခံယူခ်က္ၿခင္း မတူနဲ႕ အတိုက္အခံေတြ မ်ားစြာ ထဲကပဲ ခ်စ္သူၿဖစ္ခဲ႕ ၾကသူေတြပါ။ ေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မတို႕နွစ္ဥိး ဆံုၿဖစ္ၾကတဲ႕ ၾကည္နူးရတဲ႕ အခ်ိန္ဆိုတာ..[...]

  • ကၽြန္ေတာ္ မေန႕ တစ္ေန႕မွ နားလည္လာေသာ လူ႕ေလာက အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ အံၾသစရာ သူကေလးက လက္ပြန္းတနီး ရင္းနွီး ကၽြမ္းဝင္ေန တက္သည္။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုအင္ ဆႏၵေတြကို ၿမိဳသိပ္နိုင္စြမ္း ရွိလွတာ သူကေလး က်င္လည္ ရတဲ႕ ဘဝေပး အေၿခေနေၾကာင့္ဟု[...]

  • ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ႕ ေႏြးေထြးမွဳေတြေအးစက္သြားတဲ႕ စကားလံုးစိမ္းစိမ္းေတြအစား ဟိုအရင္လိုပဲ သူထက္ငါအၿပိဳင္ စကားနိဳင္လုရင္း [...]

Thursday, December 23, 2010

တုနိွင္းမရပါေသာအေမ႕ေမတၱာ

အေမဆိုတဲ႕ နမ္စားတစ္ခုေပၚမွာသားသမီးေတြအတြက္ ေပးဆပ္ၿခင္းသက္သက္ ခ်စ္ၿပခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ မိခင္တိုင္းဟာ သားသမီးတို႕အေပၚမွာအခ်ိန္မေရြး၊ေနရာေဒသမေရြး ခ်စ္ၿပဖို႕ ဝန္မေလးတက္တဲ႕
အေၾကာင္းကို ေၿပာၿပရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္စြာေသာ အေမအေၾကာင္းက
ဒီလိုပါ။ အေမက ခ်မ္းသာေသာမိသားစုတစ္ခုရဲ႕ အငယ္ဆံုးေသာ သမီးတစ္ဦးၿဖစ္သလို ဂုဏ္ဓနၿခံရံတဲ႕ အသိုင္းထဲမွာၾကိးပ်င္းခဲ႕သူၿဖစ္ပါလွ်က္ ရိဳးသားေအးေစးတဲ႕သာမန္စာေရးဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕ခ်စ္ကၽြမ္းဝင္ အေၾကာင္းပါလို႕အေဖဆိုတဲ႕ဓါတ္ပံုတစ္ပံုသာၿမင္ဖူးတဲ႕ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ဖခင္ဆိုတဲ႕သူေနာက္ခ်စ္မ်က္နွာတစ္ခုတည္းနဲ႕ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕လိုက္ခဲ႕လို႕
မိဘေမာင္န်မမ်ားစြန္႕ပစ္ၿခင္းခံ႕ခဲ႕ရသူပါ။ အေမက အခ်စ္အတြက္အမ်ားၾကိးစြန္႕စားခဲ႕ရေပမယ့္ အေဖနဲ႕အိမ္ေထာင္သက္တစ္နွစ္ေ တာင္မၿပည့္ေသးဘူးကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ဝန္၅လေလာက္မွာ အေဖကကားလမ္းၿဖတ္ကူးတဲ႕ကေလးတစ္ေယာက္ကယ္ဆည္ရင္း လူေလာကထဲမေရာက္ေသးတဲ႕ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူ အေမကိုထားရစ္ခဲ႕ပါတယ္။ ေရြေပၚၿမတင္ေနခဲ႕ရတဲ႕အေမဟာ အခ်စ္တစ္ခုတည္းအတြက္ အရာအားလံုးစြန္႕လြတ္ခဲ႕ေပမယ့္ ကံမေ ကာင္းခံ႔ရွာဘူးေလ။ ခတ္ပညာတက္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးပင္ၿဖစ္လင့္တကား အေမဟာ
ဦးတည္ရာမဲ႕ ေဆာက္တည္ရာမည္႕နဲ႕ ကိုယ္ဝန္အရင့္မာၾကိးတစ္ခုနဲ႕ ေလာကအလယ္မွာ ရပ္တည္ဖို႕ ေသာကေတြနဲ႕အတူ အေဖခ်န္ထားခဲ႕တဲ႕ ေပနွစ္ဆယ္၊ေပေၿခာက္ဆယ္သာမန္ရပ္ကြပ္ ေလးတစ္ခုအတြင္းမွာ
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာငိုေၾကြးရင္း အမ်ိဳးအမည္မသိရေသးတဲ႕ သားသမီးရတနာဆိုတဲ႕အသိေလးနဲ႕
မန္ကိုသြင္းအားတင္းၿပီး ေလာကၾကိးထဲကိုေၿခစံုပစ္ဝင္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္ခဲ႕ပါတယ္တဲ႕။ အေဖရဲ႕ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္အေဒၚအပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႕လူမမည္သားကိုအိမ္တြင္ထားၿပီး အေမက ဘယ္တုန္းကမွ မက်င္လည္ဘူးတဲ႕လမ္းေဘးေစ်းသည္ဘဝကိုခုန္ဆင္းၿပီး.သားအတြက္သိကၡာရွိေသာမိခင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေစရမယ္လို႕
ေကၽြးေၾကာ္လို႕ေလာကကိုအန္တု ဘဝတိုက္ပြဲဝင္ခဲ႕တယ္။ ကၽြန္းက်င္ရာလိမၼာရာဆိုသလို
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ အေရာင္းအဝယ္ေနရာမွာ အေမဟာ ဝယ္လိုအားေရာင္းလိုအားကို နားလည္ၿပီး အေၿပာခ်ိဳ လူရည္မွဳေၾကာင့္ပဲေစ်းကြက္မွာ အေမက ေနရာတစ္ခုယူလာနိဳင္ခဲ႕တယ္။ အေမဟာ ပင္ကိုကၿပည့္စံုေသာမိသားစုကေပါက္ပြားၾကိးပ်င္းခဲ႕တာမွန္ေသာ္လည္းက်လာတဲ႕ဘဝမွာ ဘဝနိမ္႕ေပမယ့္
စိတ္ဓါတ္မနိမ္႕ရဘူးဆိုတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကိုဆံုးမတက္တဲ႕စကားတစ္ခြန္းဟာ သူမရဲ႕လက္စြဲတစ္ခုပါ။
အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ ဘဝအတြက္စာေတြဖတ္ေနတဲ႕အေမကို ..ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကအေမေစ်းေရာင္းတဲ႕ေနရာမွာေတြ႕လို႕ အေမဘာေတြဖတ္ေနလဲလို႕ေမးတိုင္းအေမက အားလပ္ခ်ိန္မွာစာဖတ္ေနတာ သားကိုဘယ္လိုၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရင္
အေကာင္းၿဖစ္မယ္ဆိုတဲ႕နည္းလမ္းရွာေဖြေနတာပါတဲ႕။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေမစကားရဲ႕လိုလိုရင္းအဓိပၸါယ္တစ္ခု
ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ခဲ႕ေပမယ့္ သားေယာက္်ားေလးေမြးထားတဲ႕အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္ကို သြန္သင္တဲ႕နည္းလမ္းေတြဟာ သူမ်ားေတြနဲ႕မတူဘူးဆိုတာ အရြယ္ေရာက္လာေလေလ နားလည္လာေလေလပါ။ အေမရယ္ကၽြန္ေတာ္ရယ္
ဘြားေလးရယ္သံုးေယာက္သာရွိတဲ႕မိသားစုေလးမွာငယ္စဥ္ကတည္းထိန္းေက်ာင္းလာတဲ႕ဘြားေလးကသာ
ကၽြန္ေတာ္အေပၚအလိုလိုက္တယ္ထင္ရတယ္။အေမကေတာ့ကၽြန္ေတာ္အတြက္စဥ္းစားရခက္တဲ႕ပုဆၦာေတြနဲ႕
အၿမဲဆံုးမတက္တယ္။ အေမကဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္အၿမဲသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေနတက္သလို ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း အၿမဲတမ္းအိမ္ကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ၿဖစ္ေအာင္ သန္႕ရွင္းေရး ၊ၾကမ္းတိုက္၊အဝတ္ေလွ်ာ္၊မီးပူတိုက္ အရာအားလံုးကို
ကိုယ္တိုင္လုပ္တက္ေအာင္လုပ္ေစခဲ႕တယ္။ အဲဒီလိုေတြလုပ္ခိုင္းလို႕ကၽြန္ေတာ္နားမလည္လို႕ ၿပန္ေမးရင္ အေမက ေလာကမွာေယာက္်ားမိန္းမအလုပ္ခြဲံဖို႕မရွိပါဘူးတဲ႕။ေလာကမွာမၿမင္နိဳင္တဲ႕စမ္းက်ယ္မွဳေတြ ခံနိဳင္ရည္ရွိဖို႕အရာအားလံုးတက္ထားဖို႕လိုတယ္လို႕ ခပ္ေအးေအးပဲၿပန္ေၿပာတက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အိမ္မွာဆို အေမကအၿပင္အလုပ္ေတြနဲ႕ မအားဘူး...ဘြားေလးကအသက္ၾကိးၿပီ ထမင္းဟင္းခ်က္ရတာနဲ႕တင္ သူခမ်ာပင္ပန္းေနၿပီ။သားကလူငယ္တက္သစ္စဆိုေတာ့ အေမနဲ႕ဘြားေလးကိုကာကြယ္ဖို႕ သားမွာလံုေလာက္တဲ႕ အသိပညာ၊အတက္ပညာ၊ခႏၵကိုယ္ၾကံခိုင္မွဳေတြရွိဖို႕ အေမကပ်ိဳးေထာင္ေပးေနတာပါတဲ႕ေလ။ ခပ္ညံ႕ညံ႕အေတြးအေခၚေတြ ၊စိတ္ဓါတ္ပ်က္ၿပားေစမယ့္ စကားေတြကို ဘယ္ေတာ့မွအေမနွဳတ္ကေရရြတ္သံမၾကားခဲ႕ ဘူးတာဒီေန႕
အထိပါ။ အေမက အခါၾကီးရက္ၾကီးေတြမွာ ကိုယ္တိုင္လည္း တရားစခန္းဝင္တက္သလို မၾကာခဏလည္းလူငယ္ယဥ္ေက်းမွဳသင္တန္း ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကိုတက္ေစပါတယ္။ အခ်ိန္ရရင္ရသလို အေမကကၽြန္ေတာ္ကို သားေရ..ဘယ္စာအုပ္ေလးဖတ္ၾကည့္စမ္းပါ အေမဖတ္တာ မဆံုးေသးဘူးသားရဲ႕ေကာင္းတယ္ဖတ္ၿပီးအေမကိုၿပန္ေၿပာၿပစမ္းပါဆိုၿပီး စာအုပ္ေကာင္းေလးေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ရိုးရိုး တိုက္တြန္းၿခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ တစ္ဖက္လွည့္ဖတ္ေစခဲ႕တာလည္း.အေမရဲ႕ကၽြန္းက်င္မွဳတစ္ခုပဲ။သူကိုယ္တိုင္လည္း အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ
စာရေအာင္ဖတ္တက္သလို ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္းစာဖတ္တဲ႕အက်င့္ေလးရေအာင္ပ်ိဳးေထာင္ေပး
တက္တဲ႕အေမ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက စာေတာ္တဲ႕ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ဝါသနာပါတာကို
ခြဲခြဲၿခားၿခားသိေအာင္လည္းလမ္းၿပခဲ႕တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းကို သံုးဘာသာဂုဏ္ထူးထြက္ရင္ အေမက
ထူးထူးၿခားၿခားဆုခ်မယ္လို႕ အေမက ကၽြန္ေတာ္အေပၚကမ္းလွမ္းခဲ႕လို႕ ကၽြန္ေတာ္အေတြးထဲမွာ
အေမေပးမယ့္ဆုအတြက္ ရင္ခုန္လိုက္ေမာမွဳေတြနဲ႕ ၾကိဳတင္ေတြးၿပီးေပ်ာ္ေနခဲ႕တာ တစ္ကယ္တမ္းေအာင္စာရင္းလည္းထြက္ေရာ ထင္ထားသလိုသံုးဘာသာနဲ႕မက ေလးဘာသာနဲ႕ ေအာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အေၿပးအလြားအေမေရာင္းတဲ႕ေစ်းဝန္းဝင္းထဲကိုအေၿပးသြားၿပိး အေမေရ...
သားေလးဘာသာေတာင္ထြက္တယ္ လို႕ေအာ္ၿပီးေၿပးေတာ့ ေစ်ွးဝန္းတစ္ဝန္းလံုး ဆူညံသြားေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုတဲ႕အေတြးေတြနဲ႕ေၿခလွမ္းေတြ သြက္ခဲ႕တယ္။ အေမဆီေရာက္ေတာ့
ၾကိဳတင္သိေနသည့္အလား အေမမ်က္နွာကအလြန္တည္ၿငိမ္ေနခဲ႕တယ္။ကၽြန္ေတာ္မွာေတာ့ အေပ်ာ္ေတြပ်ံႏွံေနသေလာက္ အေမကေတာ့တည္ၿငိမ္ေနလိုက္တာ သားအေမေပးတဲ႕ဆုကိုလိုခ်င္လားအခုဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္လည္းခပ္သြပ္သြပ္ပဲ လိုခ်င္တာေပါ့အေမရာဘယ္နဲ႕ေၿပာပါလိမ္႕ အဲဒီအတြက္ၾကိဳးစားခဲ႕တာမဟုတ္ေတာင္ သားကိုဂုဏ္ၿပဳမယ့္အေမရဲ႕ဆုကိုသားမသိခ်င္ပဲေနမလားလို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ့ မနက္ၿဖန္ေစာေစာထအေမနဲ႕သြားဖို႕ေနရာတစ္ခုရွိတယ္။ဒီေန႕ေတာ့သားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လည္ခ်င္လည္ဆိုၿပီး ပိုက္ဆံ တစ္သိန္းအုပ္ထုပ္ေပးတယ္။ၿပိးေတာ့ ေၿပာေသးတယ္အဲဒါဆုေၾကးမဟုတ္ဘူးတဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လည္ဖို႕ပဲ ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုအိမ္ၿပန္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ အေပ်ာ္ေတြေတာင္ အဲဒီေန႕ကပိုက္ဆံတစ္သိန္လံုးကုန္ေအာင္ပဲ အားမနာတမ္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေပ်ာ္လိုက္တာ
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ အေမေတာင္ဘုရားရွိခိုးၿပိးေနၿပီ။ ေနာက္တစ္ေန႕အေမေခၚသြားမယ့္ေနရာဆိုတာကို ရင္ခုန္ရင္း ကၽြန္ေတာ္မွာအိပ္စက္မရၿဖစ္ခဲ႕ၿပီး..အေမရဲ႕ခပ္အုပ္ခုပ္နိဳးသန္ေၾကာင့္
ကဗ်ာကယာထရင္ၾကည့္ေတာ့မနက္၃နာရီတိတိ။
အေမကေတာ့ အဆင္သင့္ၿဖစ္ေနေတာ့ကၽြန္ေတာ္လည္းခပ္သုတ္သုတ္ပဲလွတပတေလး
အဝတ္အစားဝတ္မလို႕ပဲရွိေသး အေမက အဲဒါမဝတ္နဲ႕သား ဒီမွာာအေမထုပ္ထားတာဝတ္ဆိုၿပီး အိမ္ေနရင္းအကၤ်ီတစ္ထည္နဲ႕ဂွင္းေဘာင္းဘီတစ္ထည္ထုပ္ေပးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္အမ္းအမ္းၿဖစ္သြားၿပီး အေမကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့လည္းအေမမ်က္နွာက ပကတိေအးေအးေစးေစးပဲ တည္ၿငိမ္လို႕ေလ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွရွည္ရွည္ေဝးေဝးမေၿပာေတာ့ပဲ အဝတ္အစားလွဲၿပီးအေမေနာက္လိုက္ခဲ႕ေတာ့ အေမေခၚသြားတဲ႕ေနရာ ေန႕စဥ္အေမေရာင္းဝယ္ေနတဲ႕ ေစ်းတန္းတစ္ခုရဲ႕ ကုန္တင္ကုန္ခ်ေနရာတစ္ခုပါပဲ။ အေမက သားမေန႕သံုးလိုက္ပိုက္ဆံတစ္သိန္းနဲ႕ညီမွ်တဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳကို တစ္လအတြင္းၿပန္ယူရမယ္တဲ႕ ဆိုၿပီး ကုန္တင္ကုန္ခ်ေနရာကေနၿပီးအေမလုပ္ေနတဲ႕ လုပ္ငန္းတစ္ခုလံုးရဲ႕ေနရာေတြမွာ
ကိုယ္္ခႏၵအားကိုးနဲ႕လုပ္ရတဲ႕အလုပ္ေတြကို လုပ္ခိုင္းေတာ့တာပါပဲ။ပထမဆံုးေမာေနတဲ႕ကၽြန္ေတာ္ကို
အေမက ခပ္ေသာေသာရယ္ေမာရင္း ေယာက္်ားေနာ္သားအေမကဘယ္ေတာ့မွအခ်ည္းနွည္း
မလုပ္ဘူးဆိုတာနားလည္ထားေနာ္ ဆိုၿပီး အဲဒါအေမေပးတဲ႕သားအတြက္ အားေဆးဆိုၿပီး ေခၽြွးေတြရြဲေနတဲ႕ကၽြန္ေတာ္ကိုအနမ္းဖြဖြေပးလို႕ထြက္သြားလိုက္တာ ညေနေနဝင္ခ်ိန္အထိပါပဲ။
အီမ္ၿပန္ခ်ိန္ေတြေရာက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ခႏၵကို္ယ္တစ္ခုလံုး နာက်င္ကိုက္ခဲေနလိုက္တာ
အထိေတာင္မခံနိဳင္ေအာင္ပါ.အဲလိုနဲ႕ အေမေပးတဲ႕ကၽြန္ေတာ္၁၀တန္းေအာင္အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ အေမရဲ႕ေစ်းတန္းထဲမွာ ကူလီထမ္းလို႕အေမခိုင္းသမွ်လိုက္္လုပ္ရင္း ၁၀ရက္ေလာက္ေနေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ မက်င္လည္ဘူးေပမယ့္မစိမ္းေသာလူတန္းစားတစ္ခုရဲ႕ဘဝမွာေနသားက်ၿပီး အေမေၿပာတဲ႕ စာနာမွဳဆိုတာ
လုပ္ဘူးမွသူမ်ားေတြကိုစာနာနိဳင္မွာၿဖစ္လို႕တဲ႕။ ေနာက္တစ္ခုက ေခၽြးထြက္မ်ားတဲ႕အသိဥာဏ္ဟာ...တစ္ခါတစ္ေလ ဘဝအတြက္ပါးနပ္မွဳေတြကို နားလည္နိဳင္စြမ္းရွိလို႕ပါတဲ႕။အဲလိုေတြအမ်ားနဲ႕မတူနဲ႕
ပံုၿပင္ေတြသာဓကေတြနဲ႕ဆံုးမၿပီး တစ္လၿပည့္တဲ႕ေနမွာ အေမက သားအတြက္လက္ေဆာင္တစ္ခုစီစဥ္ထားတယ္ဆိုၿပီး အခုမွသားအတြက္လက္ေဆာင္အစစ္ဆိုၿပီး လွပတဲ႕အိမ္ရာတစ္ခုမွာ လံုးၿခင္းအိမ္ပုေလးတစ္လံုးကို
ကၽြန္ေတာ္နာမည္နဲ႕ဝယ္ေပးထားတာကို အံ႕ၾသမင္သက္စြာ ေတြ႕ရတဲ႕အခိုက္ ..
အဲဒီလိုလက္ေဆာင္ေပးနိဳင္ေအာင္ အေမကိုယ္တိုင္လည္းအမ်ားၾကီးၾကိဳးစားခဲ႕ရသလို အဲဒီလိုလက္ေဆာင္မ်ိဳးလက္ခံမယ့္ သားကလည္းထိုက္တန္တဲ႕ အရည္အခ်င္းရွိဖို႕လို႕တာေပါ့တဲ႕။ လူတစ္ေယာက္ပညာတက္တိုင္း လူ
က်င့္ဝတ္နားလည္ဖို႕ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္လည္း လံုေလာက္တဲ႕ဘဝအေတြ႕အၾကံဳလည္းလိုအပ္ပါတယ္တဲ႕။ ၾကံဳေတြ႕လာတဲ႕ေလာကဓံကိုၾကံၾကံခံရင္ဆိုင္ဖို႕ မၿမဲတဲ႕ေလာကဓံတရားကို ခံနိဳင္ရည္ရွိေအာင္လို႕ အၿမဲဆိုဆံုးမရင္း..
.ကၽြန္ေတာ္ကိုပဲစိတ္ခ်သြားတာလား..ပင္ပန္းဆင္းရဲ႕မွဳဒဏ္ေတြရဲ႕ဖိစီးမွဳကို အၿပံဳးမပ်က္ တြန္လွန္ေက်ာ္ၿဖတ္ရင္း သူမရဲ႕
ေနာက္ဆံုးရက္ေတြကိုတရားရိပ္သာမွာပဲကုန္ဆံုးခ်င္လို႕ ပါဆိုၿပိး..ကၽြန္ေတာ္အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းဆင္းပြဲၿပီးအၿပီးမွာ
ဘြားေလးနဲ႕အတူ တရားရိပ္သာဝင္သြားခဲ႕တာခုခ်ိန္ထိပါပဲ။ လံုေလာက္တဲ႕ပညာ၊အေတြ႕၊ဗဟုသုတ၊ဥာဏ္ပညာေတြ
အၿပည့္အဝေပးနိဳင္သေလာက္ေပးခဲ႕တာမို႕ ဘဝမွာတန္ဖိုးရွိေသာလူတစ္ေယာက္အၿဖစ္နဲ႕ရပ္တည္ပါလို႕ မွာၾကားရင္း.....
ေအးခ်မ္းစြာတရားအားထုတ္လွ်က္ရွိေသာခ်စ္ေသာမာတာမိခင္အားအမွတ္တရ
ရည္ညြန္းေရးသားရိုေသစြာ လက္စံုမိုးရွိခိုးကန္ေတာ့ရင္း.....
(ထက္ၿမတ္ေသာမိန္းမသားတစ္ဦးရဲ႕ ဘဝအစိတ္အပိုင္း အားပံုေဖာ္ေရးသားပါသည္။)

0 comments:

အလည္ လာေရာက္ၾကေသာ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔ပါေစ .... ေနာက္လည္း အိန္ဂ်ယ္ဆီကို အလည္လာပါဦးေနာ္ ... ၾကိဳဆိုပါတယ္ .... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ရွင္ ...

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More