အတၱခါးတဲ႕...ငွက္

နူးညံ႕တဲ႕
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထက္
ခင္ဗ်ားနွစ္သက္တဲ႕ ေတးသြားတစ္ပုဒ္
တီးခတ္တတ္တဲ႕ သူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာ...
ဒါမွ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အာရံုတစ္ခ်ိဳ႕ အပိုင္ရမွာ မို႕ေလ...

ေသြးေဆာင္
ဖ်ားေယာင္းတတ္တဲ႕
ပင္လယ္ၿပင္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ဟာ
နွစ္သက္စြဲမက္စရာေကာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ ေသခ်ာတာက
ခင္ဗ်ားရဲ႕ အၿပံဳးကို သူမမွီဘူး ဆိုတာ... ညေနခင္းေတြေတာ့ သိေလာက္ပါတယ္ေလ..



မွဳန္ၿပၿပ အလင္းေအာက္မွာ
လၿခမ္းေကြးေကြးေလးက ဝတၱရား အရ
လင္းၿပေနရတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ..ေနွာင္းခဲ႕တဲ႕ ရက္စြဲတစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္း
စာလံုးၿပန္ေပါင္းေနစရာ မလိုေအာင္ ခမ္းနားၿခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ ခင္ဗ်ားရင္ခြင္မွာ သိုဝွက္ခဲ႕ခ်င္ခဲ႕တာေလ...

ေပါ့ပါးၿမဳးတူးေနတဲ႕
ေရႊငါးေလးအလား ခင္ဗ်ားဆံႏြယ္ေတြ လြင့္ဝဲက်တိုင္း
အဲဒီခဏ ကၽြန္ေတာ္ ေလေၿပၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာ...ခရမ္းၿပာေရာင္ အလြမ္းေတြကပဲ
ရာသီစက္ဝန္းကို တစ္ပတ္လည္ေစၿပီး စိတ္ဆႏၵတစ္ခ်ိဳ႕ကို သိုဝွက္ ၿငိမ္သက္ေစခဲ႕တယ္ေလ...

ေတာင္ပံၿဖန္႕ထားတဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ ေကာင္ကင္ကို ဗဟိုၿပဳေနေပမယ့္
အလင္းအေမွာင္မညီတဲ႕ ေန႕နဲ႕ညက သဟဇာတမၿဖစ္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္ကိုမွ
ၿပိဳေစခဲ႕ေလေတာ့...သက္တံလို တစ္ၿခမ္းပဲ႕ အလြမ္းနဲ႕ ကမာၻေၿမကို နမ္းရွိဳက္ရသလို ၿပကၡဒိန္ေတြ..
ေဟာင္းသြားပဲ အဖတ္တင္ခဲ႕တယ္ေလ...

ပဥၥလက္ဆန္ဆန္ အတၳဳပၸတၱိနဲ႔
သ႑ာန္ေတြ ေရးဆြဲ ေကာက္ေၾကာင္းမလွမွ ဘယ္သူကို အၿပစ္ပံုခ်ရမွန္းမသိတဲ႕
အတၱခါးတဲ႕ ငွက္တစ္ေကာင္လိုပဲ မုတ္သုန္ေလကိုေတာင္ ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္း နားမလည္ခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္...
ယိမ္းႏြဲ႕ၿပတဲ႕ ဝါးရံုေတြလို ယိမ္းတိုင္း မတိမ္းပါးတက္တဲ႕ အသြင္နဲ႕ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း အစြန္းထင္းမခံတဲ႕
ပဝါစေလးလို ေလလာတိုင္း လြင့္ၿပေနမွေတာ့
ရင္ဘတ္မွာ ကႏၱာရဆန္ရတာ အေၾကာင္းၿပခ်က္ မလိုေတာ့ဘူးေလ..။

Written By Angelhlaing

Thursday, January 5, 2011

8.03 pm (Austria)

www.angelhlaing.blogspot.com 

Posted in: ကဗ်ာ