လြန္ပါေစ..... စိတၱဇ...... ညေတြ.....

(၁၀)ေပ ပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းေလး တစ္ခုထဲမွာ လူးလိမ္႕ငိုေၾကြးရတဲ႕ ေန႕ေတြတိုင္း အေမ အၿပံဳးေတြ ၿမင္ေယာင္ရင္း ကၽြန္မ မ်က္ရည္ေတြ ၾကားကပဲ ၿပံဳးတက္ေနၿပီ အေမ။ အၿမဲတမ္း ခြင့္လြတ္စိတ္နဲ႕ ၿပံဳးေနတက္တဲ႕ အေမ႕လို အၿပံဳးေတြ ၿပံဳးတက္ဖို႕ ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕ပဲ ကၽြန္မရဲ႕ မနက္ၿဖန္ေတြက တစ္ခါတစ္ေလ ေၾကမြပ်က္စီးသြားတဲ႕ အလွၾကည့္ မွန္တစ္ခ်က္လိုပဲ ၿပန္ဆက္ထားတဲ႕ အခါ အက္ေၾကာင္းရာေတြနဲ႕ေပါ့။




မတူညီတဲ႕ ေလာကဓံတရားေတြ ၾကံဳသလို ရင္ဆိုင္ေနရင္းနဲ႕ကိုပဲ တစ္ခါတစ္ေလ ထိခ်က္ေတြ ၿပင္းလို႕ ၿပန္ထနိုင္ဖို႕ အားပ်က္သြားတဲ႕ အခါ ညစဥ္၊ညတိုင္း တီးတိုးငိုရွိဳက္သံေတြ ၾကားမွာ နံရံေတြသာ စကားေၿပာတက္ခဲ႕ရင္ ခုေလာက္ဆို ကၽြန္မရဲ႕ အခန္းေလးမွာ ေအာ္ဟစ္သံေတြနဲ႕ ဆူညံေနမယ္ ထင္တယ္ အေမ။

ၿမင္ရခဲတဲ႕ အေမရင္ထဲက အခက္ခဲေတြနဲ႕ သက္ၿပင္းေမာေတြကို သိုဝွက္ခဲ႕တဲ႕ အေမအၿပံဳးက ကၽြန္မနွလံုးသားကို အၿမဲသတိေပးလို႕ လဲက်ရာက ၿပန္ထဖို႕အတြက္ ခြန္အား အရွိေစဆံုးပါ အေမ။ ေၿမေအာက္ ထိုးဆင္းေနတဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြ ၿပန္ၿမင့္တင္ဖို႕ အတြက္ ေခၽြးစို႕ေနတဲ႕ အေမ႕မ်က္နွာရယ္၊ ေရစိုေနတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ ထမီေအာက္နားစေလးေတြရယ္၊ ပင္ပန္းမွဳေၾကာင့္ ၾကမ္းရွေနတဲ႕ လက္ဖဝါးေလးေတြ ၿမင္ေယာင္တိုင္း ကၽြန္မ ရင္ဆိုင္ရတဲ႕ ဒုကၡ မေၿပာပေလာက္ပါဘူးလို႕ ေတြးမိၿပီး အားတင္းထားတယ္ အေမ။ တစ္ခါတစ္ေလ မခံခ်င္စိတ္ လက္တစ္ဆစ္နဲ႕ ထိုးၾကြလာတဲ႕ မာနေတြကို ခ်ိဳးနွိမ္ရင္းကပဲ စကားမေၿပာတက္တဲ႕ သူတစ္ေယာက္ ၿဖစ္သြားမလားလို႕ စိုးရိမ္ေနမိေသးတယ္ အေမ။

မြန္းၾကပ္သမွ် ဖြင့္ဟဖို႕ ခ်ေရးထားတဲ႕ ဒ႑ရီစာအုပ္ေလးလည္း မၾကာခဏ အကုန္ၿမန္သလို ပါပဲလား အေမ။ လမသာ၊ ၾကယ္မလင္း၊ ေႏြးေထြးမွဳေတြ ကင္းတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ အေဝးမွာေနရင္း ညတေစၦေတြနဲ႕ မိတ္ေဆြေတာင္ ၿဖစ္ေန ၿပန္ပါေရာ့လား အေမ။ ေအးစက္တဲ႕ ပတ္ဝန္က်င္၊ ခက္ထန္မာေက်ာတဲ႕ မ်က္ဝန္းနဲ႕ စာနာမွဳ ကင္းတဲ႕ အေၿပာေတြ ၾကားမွာ ေနသားက်ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း ကၽြန္မ ခံစားခ်က္ေတြ မဲ႕လာမွာ ေၾကာက္မိတယ္အေမ။ ေမွာင္မိုက္တဲ႕ အေမွာင္လမ္းတစ္ခုမွာ လမ္းမသိပဲ ေလွ်ာက္ေနရသမ်ိဳး၊ လွမ္းေနရင္းနဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ မဲ႕သြားသလိုမ်ိဳး၊ မၾကာခဏ ၿဖစ္တက္တဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲက ေအာင့္တက္တဲ႕ ေဝဒနာလည္း ပိုပို တိုးလာသလိုမ်ိဳး၊ အသိေတြမဲ႕ ၊ခံစားခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ရင္ခြင္မွာ ဗလာ၊ ဟာတာတာ ဘဝနဲ႕ အသက္ရွူရတာလဲ မဝေတာ့ဘူးအေမ။

ၾကိဳးစား ၿပံဳးေနရင္းနဲ႕ အၿပံဳးေတြက မၿပီၿပင္ေတာ့ တမင္မ်ား မဲ႕ၿပတယ္ ထင္ေနမလားပဲ အေမ။ စိတ္မပါရင္ ၿပံဳးဖို႕ေဝး လွည့္မၾကည့္တက္တဲ႕ အေမ႕သမီး အခုေတာ့ ဟန္ေဆာင္မွဳ နယ္ပယ္ထဲမွာ သရုပ္ေဆာင္ တစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေနၿပီ အေမ။ ၾကိဳးစားေနတဲ႕ ဘဝမွာ သရုပ္ေဆာင္ မပီၿပင္ေတာ့ စကားမေၿပာတက္တဲ႕ အရုပ္တစ္ရုပ္ အသြင္ကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ၿပီး အံခဲထားရလို႕ အၿပံဳးဆိုတာလည္း ရွားပါး သယံဇာတ အၿဖစ္နဲ႕ေပါ့။  ဆက္ဆက္ထိမခံတဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြ ခဏ၊ခဏ က်ိဳးလို႕ အစြယ္ခ်ိဳး ခံထားရတဲ႕ ေၿမြတစ္ေကာင္လိုပဲ တစ္ခါတစ္ခါ ယံုၾကည္မွဳေတြလဲ ေပ်ာက္ကုန္ၿပီအေမ။ အေမေပးတဲ႕ အၿဖဴစင္ဆံုးေသာ ရိုးသားမွဳ တရားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ သူတပါး တြန္းလဲွခံရဖို႕အတြက္ အလြယ္ကူဆံုးေသာ လွ်ိဳဝွက္တံခါး တစ္ခု ၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္ေနတဲ႕အခါ ကၽြန္မ မၿဖဴစင္ ခ်င္ေတာ့ဘူးအေမရယ္။

ဥေပကၡာနဲ႕ အပယ္ခံဘဝ ေဝါဟာရ အရ အဓိပၸါယ္တူ၊မတူ ေသခ်ာမသိေဝခြဲ နိဳင္ေပမယ့္ အဲဒီခံစားေတြက ခါးသီးလြန္းတယ္ အေမ။ အားမငယ္ရဘူးလို႕ အားတင္းေနရင္းနဲ႕ ေသြးသားထဲက ယိုစိမ္႕လာတဲ႕ အေၾကာက္တရား ခပ္ပါးပါးက လူကို မရူးရံု တစ္မယ္ ေသြးပ်က္ေစတာေတာ့ အမွန္ပဲေလ။ အေမ႕လက္ေမာင္း သြဲ႕သြဲ႕ကိုတြဲခိုေလွ်ာက္ရင္း ယံုၾကည္မွဳေတြ အၿပည့္ရွိခဲ႕တဲ႕ ေန႕ရက္ေတြ အၿမန္ဆံုး ၿပန္ေရာက္ ခ်င္ၿပီအေမ။ လမ္းေတြေလွ်ာက္ရင္း ဦးတည္ခ်က္ ေပ်ာက္ေနတဲ႕ ဘဝမ်ိဳး၊ ခါးသီးတဲ႕ ဘဝအေတြ႕ အၾကံဳေတြၾကားမွာ အလူးအလဲ ခံစစ္ထိုး ၾကိဳးစားရင္း မ်က္ရည္ၾကားက ၿပံဳးတက္ေအာင္ သင္ယူေနမိတယ္အေမ။ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရင္း လြတ္သြားတဲ႕ သည္းခံၿခင္းတရား ဓါးသြားတမွ် ထက္ေနေလေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ကိုယ္႕ထံၿပန္ထိတဲ႕ အခါလည္း ရွိတာေပါ့ အေမ။

စိတ္ရဲ႕ ဖိစီးမွဳေတြ မ်ားလာတဲ႕အခါ မ်က္ဝန္းတံခါးက အလိုလို လွ်ံတက္လာတဲ႕ မ်က္ရည္ၿမစ္ေတြကို ခုခံတန္ၿပန္ဖို႕ အားခြန္အၿပည့္နဲ႕ " အေမ ....." လို႕ တမ္းတ ခြင့္ၿပဳပါအေမ။ မြန္းၾကပ္မွဳေတြ နံရံတစ္ဖက္ၿခား ေၿပးထြက္ခြင့္ရဖို႕ ခြန္အား အေမလက္ဖဝါး ဖြဖြေလး ဆုပ္ေထြးၿပီးမွ ရပရေစအေမ။ လဲက်တိုင္း ၿပန္ထဖို႕ အေမ႕အၿပံဳးလွလွေလး ကၽြန္မအတြက္ လက္ေဆာင္ အၿဖစ္ ပို႕ေပးပါ အေမ။ ေလွ်ာက္ရင္း လွမ္းေနတဲ႕ ေၿခလွမ္းေတြ ေခြယိုင္က်လို႕ ရပ္တည္စြမ္းမရွိတဲ႕ အခါ ေဖးမမဲ႕ အေမ စကားတစ္ခြန္း  ၾကားပရေစ အေမ....။ ေလွ်ာက္ေနတဲ႕လမ္း ဆူးခင္းတဲ႕ လမ္းၿဖစ္ေနပါေစ အေမ အတြက္ ဆိုတဲ႕ အသိနဲ႕ ရဲရဲနင္းလို႕ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႕မယ္ အေမ။

ေက်းဌက္မစံု၊ သံမသာ ညမကူး

ဆူးခင္းေသာ လမ္းေတြထက္က

ငိုညည္းသံ သဲ့သဲ့ ...

ရွိဳက္သံေတြ မြန္းၾကပ္...

" ဘဝ "ဆိုၿပိး ေရးဖြဲ႕...

အေရးလြယ္သေလာက္

အေတြးၾကြယ္.....

ၿဖစ္ေရးမလြယ္တဲ႕ ဒီခရီး

ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ နီးပါ့မလဲ အေမ....။

xxxxxxxxxxxxx

xxxxxxx

xxx

Written By Angelhlaing

Monday, October 31, 2011

(8.38)Pm, Austria

(www.angelhlaing.blogspot.com)

Posted in: ရင္တြင္းစကား