နင့္အတြက္

ခြင့္ၿပဳခ်က္မဲ႕စြာနဲ႕
တိတ္တဆိတ္
ဝင္လာတဲ႕နင့္ကို
တားၿမစ္ခြင့္ မရလိုက္ပဲ
ခ်စ္ခဲ႕မိတာက စလို႕ေပါ့.......


စြဲလမ္းတဲ့
စိတ္ေၾကာင့္
ၿဖစ္တဲ႕အိမ္မက္ရယ္......
စိတ္ကူးနဲ႕
လက္ေတြ႕
ေမွ်ာ္လင့္မရေတာ့....
တစ္ခါတစ္ခါ
အရာအားလံုးနဲ႕အတူ
နင့္ကုိေမ႕ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္.....



မေရရာတဲ့
မနက္ၿဖန္ေတြ
ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕လိုတာထက္
ပိုၿပီးရုန္းရတာ ငါ့အတြက္ သီအိုရီလား.....???

ခန္႕မွန္းရခက္တဲ႕
နင့္မ်က္နွာေပၚက
ခံစားခ်က္ေတြကို ဘာသာၿပန္ဖို႕
Oxford က Dicitionary ငါမွာရအံုးမယ္လို႕
ေၿပာေတာ့ ရူးခ်က္က အဲေလာက္ထိလားလို႕ ခပ္ရင့္ရင့္ေၿပာလည္း ငါ နာရေကာင္းမွန္း နားမလည္တက္ခဲ႕ဘူး....

နင္ရဲ႕
သံသယေတြေအာက္မွာ
ငါ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ အခါခါေသလည္း
ငါ့အတြက္ မလြမ္းဘူးဆိုတာသိေနတဲ႕ နင့္အတြက္
လမ္းခြဲဇယား မဆြဲနိဳင္တဲ႕ ငါ့ကိုယ္ငါပဲ စိတ္နာတယ္.....

အရိပ္လို႕
ၾကည့္ေနခဲ႕ပါလွ်က္နဲ႕
တေၿဖးေၿဖး ေဝးသြားတာကိုလဲ
ဘာမွမတက္နိဳင္ပဲ ရပ္ၾကည့္ေနခဲ႕ရတာ
အခုထက္ထိ ဘယ္ဘက္ရင္အံု တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေအာင့္ေနတုန္းပဲဟာ.....။

Posted in: ကဗ်ာ