ခိုင္(သို႕မဟုတ္)ခိုင္

လြမ္းတယ္လို႕တစ္ခြန္းေၿပာတိုင္း
ပန္းေတြပြင့္မယ္ဆိုရင္
ငါ့နွလံုးသားတစ္ခုလံုး
ပန္းခင္းၾကီးၿဖစ္ေနေလာက္ၿပီ .....ခိုင္

အရင္ကေတြးခဲ႕ဖူးတယ္
နင္နဲ႕မေတြ႕ၿဖစ္ေတာ့ရင္ဆိုတဲ႕အသိမ်ိဳးေပါ့...
အေတြးနဲ႕ေတာင္ နာက်င္ခဲ႕ရတာအေသအလဲ
အခုလိုလက္ေတြ႕ရင္ဆိုင္ရေတာ့
ေန႕ရက္ေတြတိုင္းဟာ အဓိပၸါယ္မဲ႕ခဲ႕ရၿပီ......ခိုင္

ဆတ္ဆတ္ထိမခံတဲ႕နင္႕ရဲ႕မာနနဲ႕
အေလွ်ာ့မေပးတက္တဲ႕ငါ႕ရဲ႕အတၱေတြေၾကာင့္
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္
ၿမင္ေနခြင့္ေလးေတာင္ ဆံုးရံူးခဲ႕ရၿပီ...ခိုင္


ၾကာရင္ေမ႕မယ္ဆိုတဲ႕စကား
ရင္ထဲမွာ ခါးသြားတယ္ ခိုင္
အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္
မ်က္ရည္ဝဲေအာင္လြမ္းခဲ႕ရတဲ႕အၿဖစ္ေတြကို
နင္ၿမင္ေစခ်င္ရံုေလးပဲ ..ၿမင္ေစခ်င္တာပါ...ခိုင္

အနားနားမွာေနၿပီး
ခဏခဏ ရွာေနရတာထပ္စာရင္...
အေဝးကေန  နီးနီးကပ္ကပ္
ထာဝရ သတိရေနနိဳင္တာကိုပဲ
ငါေက်နပ္ပါတယ္...ခိုင္

မွတ္မိေသးတယ္...ခိုင္
ငါက နင့္အတြက္ အဲေလာက္အေရးမပါဘူးလို႕ေၿပာခဲ႕တာေလ..
အမွတ္တမဲ႕လား တမင္တကာလားမေသခ်ာေပမယ္႕
ခုခ်ိန္္ထိ ငါ့ရင္ထဲမွာ  ဖြဲမီးလို ပဲ တေၿမ႕ေၿမ႕
ေလာင္ကၽြမ္းေနတယ္ဆိုရင္..
နင္ ၿပံဳးေနအံုးမွာလားဆိုတာ  ငါသိခ်င္လိုက္တာခိုင္..

ငါက နင့္အတြက္အပ်င္းေၿပ ပါလို႕
မၾကာခဏေၿပာတက္တဲ႕နင္
ငါ့ရင္ထဲကိုမၿမင္တာလား
မၿမင္ဟန္ေဆာင္ၿပိးေၿပာတာလား
ငါေသခ်ာမသိေပမယ့္ ...
နင္႕ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းတိုင္းဟာ
ငါ့အတြက္ ဓါးသြားတစ္မွ်ထက္တယ္ဆိုတာ
နင္မသိခဲ႕လား..ခိုင္..

ငါ႕အထင္ေတာ့
နားလည္မွဳဆိုတာ
နင္နဲ႕ငါ့အတြက္ အေၿဖရွာမရတဲ႕
မသိကိန္းတစ္ခုၿဖစ္ေနမွေတာ့
ေဝးၾကဖို႕လြဲၿပီး ဘာမ်ားတက္နိဳင္မွာလည္း ခိုင္...

နာက်င္ေအာင္အၾကိမ္ၾကိမ္ေၿပာလို႕
ဒဏ္ရာမေပၚပဲ အတြင္းေၾကေၾကေနတဲ႕
ငါ့နွလံုးသားတစ္စံု ကို ေဖာက္ထြင္းၿမင္နိဳင္ဖို႕
နင့္မွာ စာနာမွဳေလးေတာ့ ရွိဖို႕လိုတယ္......ခိုင္

Posted in: ကဗ်ာ