ေနွာင္းခဲ႕ၿပီၿဖစ္တဲ႕ တစ္ခ်ိန္က မနွင္းဆီသို႕

ကၽြတ္....မိုးကေတာ့ လုပ္ၿပီကြာ

ဝုန္းခနဲ ဆို လင္းထိန္ေနတဲ႕ ေကာင္းကင္ၾကီးမွ ရုတ္တရက္ သဲသဲမဲမဲ ရြာခ်လိုက္ တာေၾကာင့္ ရြဲရြဲ စိုသြားေသာ ရွပ္အက်ၤီ ေလးက အတြင္းခံ စြပ္ၾကယ္ ေလးဆီသို႕ ေၿပးကပ္ရင္း အင္း... အစိုးမရတဲ႕ ရန္ကုန္မိုး ရယ္လို႕ လူေတြေၿပာ ၾကတာ ထင္ပါရဲ႕။ ကားမွတ္တိုင္ ေရာက္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလး လိုေနေသးတာမို႕ နီးစပ္ရာ အရိပ္ေကာင္းေကာင္း သစ္ပင္ၾကိး ေအာက္သို႕ ေၿပးဝင္လိုက္မိတဲ႕ သခ်ၤာဌာန မွကထိက ဆရာ ေက်ာ္ၿမေသြး။ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္း ကပံုမွန္ဆို လိုင္းကား က်ဲတာမို႕ ကိုယ္ပိုင္ကား ေတြေလာက္သာ အသြားမ်ားတဲ႕ လမ္းမို႕ လွည္းတန္း ကားမွတ္တိုင္ ေရာက္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလး လမ္းေလွ်ာက္ ရအံုးမယ္ေလ။ ဟိုယခင္ ေက်ာင္းတက္စဥ္ အခ်ိန္ကေတာ့ လူအစည္ ကားဆံုး လမ္းတစ္ခုေပါ့။

နိဳင္ငံၿခား ဘာသာ တကၠသိုလ္ မွာရွိတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ဆီအလည္ လာရင္း တစ္ေယာက္ထဲ မေလွ်ာက္ၿဖစ္တာ ၾကာၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ တကၠသိုလ္ ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ ၿပည့္လ်ံ ေနတဲ႕ ဒီလမ္းမၾကိးကို လြမ္းေမာဖြယ္ တစ္ကိုယ္ရည္ အေတြးနဲ႕ ေလွ်ာက္ရတာ နွစ္သက္မိတာေၾကာင့္ တစ္နွစ္ေနလို႕ တစ္ခါ မေရာက္ၿဖစ္တဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆီကို လာတိုင္း အခုလိုပဲ ေငးေမာ ေတြးေတာရင္း ေလွ်ာက္ရတာ ပိုလို႕ နွစ္ၿခိဳက္မိ တယ္ေလ။ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးမို႕ ရြက္ဝါေတြ တစ္လြင့္လြင့္ ေၾကြၿပိး နွဳတ္ဆက္မိုး ေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုး ရုတ္တရက္ ဆြံ႕အ သြားရသလို ပါပဲ။ ခဏတာ ဝုန္းခနဲ ရြာခ်ၿပိး ၿပန္လည္ တိတ္သြားတဲ႕ မိုးေၾကာင့္ ေၾသာ္ ရန္ကုန္မိုးက တစ္ခါတစ္ရံ ေဖာက္ၿပန္ တက္တယ္ ဆိုတဲ႕ အဆိုအတိုင္း သစၥာရွိစြာ ေဖာ္ၿပန္ေန ဆဲပါလားလို႕ ေတြးရင္း မိုးခိုရာ သစ္ပင္ၾကိး ေအာက္မွ ထြက္ၿပိး ခရီးဆက္လိုက္သည္။

အေတာ္တန္ ေလွ်ာက္မိေတာ့ အိုေဟာင္းေန ၿပီၿဖစ္တဲ႕ နီက်င္က်င္ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြ၊ အဝါေရာင္ကေန အၿဖဴဘက္ သို႕ ေရာက္လုေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ အိုေဟာင္းေနတဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြက စကားေၿပာတဲ႕ ပန္းခ်ီေတြပါ ။ ေတြးရင္း အတိတ္ဆီသို႕ တမ္းတ ေၾကကြဲ လြမ္းဆြတ္ရင္း ဘာလိုလိုနဲ႕ (၁၀)စုနွစ္ တစ္ခုကို ေက်ာ္ခဲ႕ၿပီပဲ။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မုဏ္ဦး ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ေရတမာပင္ ေတြ စီတန္းေနတဲ႕ တစ္ခ်ိန္က အဓိပတိလမ္း မၾကိ္းကို တဒဂၤ ေငးၾကည့္ ေနမိတဲ႕ အၿဖစ္။ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ သင္တန္းသူ ေတြလို႕ ထင္ရတဲ႕ ေက်ာင္းသူေလးေတြ ကိုသာ ၿမင္ရသည္ေလ။ ဟိုးတစ္ခ်ိန္ တုန္းကေတာ့ အစည္ကားဆံုးနဲ႕ ဂႏၵဝင္ တည္ခဲ႕တဲ႕ ေနရာေလး ေတြေပါ့။ အင္းအခုေတာ့ ေၿခာက္ေသြ႕ ေနၿပီၿဖစ္တဲ႕ ၿပတိုက္ေဟာင္း တစ္ခုလိုပါပဲ။ သက္ဆိုင္သူ ေတြအတြက္ အတိတ္ရဲ႕ ေၿခရာေလးေတြ၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရွိေနမဲ႕ နွလံုးသားေတြရဲ႕ ၿပတိုက္ၾကိးတစ္ခု အၿဖစ္နဲ႕ေပါ့။ အဲဒီလို အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ ေလးလဲ အခု ထိ အသက္ဝင္ေန ဆဲဆိုတာ မနွင္းဆီ တစ္ေယာက္ ေတာ့ သိနိဳင္မယ္ မထင္ပါေတာ့ ပါဘူးေလ။ ေဟာင္းႏြမ္း ေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ အသစ္စက္စက္ ကတၱီပါ ဖိနပ္တစ္ရံ နဲ႕ ၿပတ္ေနတဲ႕ ကတၱီပါ ဖိနပ္တစ္ရံရယ္၊ ဒီေန႕ အထိ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဖတ္လို႕ အလြတ္ရေနတဲ႕ အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလး က ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အခ်ိန္တိုင္း အသက္ဝင္ေနတဲ႕ သက္မဲ႕ ပစၥည္းေလး ေတြပါ ဆိုတာ....။

.......................။................

ယဲ႕ယဲ႕ေလး သာရွိေသာ ကတီဘာ သဲၾကိဳးဖိနပ္ေလး ကို ထိန္းစီးရင္း ဘုရားမလို႕ ဒီေန႕ အိမ္ေရာက္တဲ႕ အထိ မပ်က္ပါေစလို႕ တိုးတိုးေလး ၾကိတ္ဆုေတာင္း ေနမိတဲ႕ ဘဝ။ မနက္ၿဖန္အတြက္ စီးဖို႕ေတာ့ အေမကို ဝယ္ခိုင္းထားၿပိးသား။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဆိုေပမယ့္ ဖိနပ္ေကာင္း ေကာင္းတစ္ရံ ဝယ္စီးဖို႕ေတာင္ မနည္း ခ်င့္ခ်ိန္ရတဲ႕ ဘဝ။ ရင္က်ပ္ ေရာဂါသည္ အေမနဲ႕ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ႕ ညီမေလး နဲ႕ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ရင္း ေက်ာင္းလည္း တစ္ဖက္တက္ ေက်ာင္းခ်ိန္ ၿပိးရင္ ကေလးေတြကို စာၿပတဲ႕ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေလးလည္း လုပ္ရင္း ဘဝကို ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္။

အို.....အေမ႕ .....

အသံနဲ႕ အတူ လူက ေရွ႕ကိုငိုက္ အက် ေထာက္ခနဲ ပ်က္သြားတဲ႕ ဖိနပ္သဲၾကိဳး စ။ သြားၿပီဆိုတဲ႕ အသိနဲ႕ ရုတ္တရက္ ဝင္တိုက္လာတဲ႕ တဖက္သားကို လွည့္အၾကည့္

ဟို......ဟိုေလ

အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ စကားသံနဲ႕ ရုပ္ရည္ ေခ်ာေမာလွတဲ႕ ေရာင္စံု ကာလာနဲ႕ မိန္းခေလး။ အင္း သူလဲ ေက်ာင္းသူ ၿဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ႕ အေတြးနဲ႕ ရုတ္တရက္ မိန္းမလွေလး တစ္ေယာက္ေရွ႕ မွာမွ ဖိနပ္ ပ်က္ရတဲ႕ ကိုယ္႕အၿဖစ္။ ဟင္း.....ဆိုတဲ႕ သက္ပ်င္း အသာခ် ၿပီး ဘယ္တက္နိဳင္မလဲ ပ်က္မွာဆိုးလို႕ ထိန္းစီးေန ရတဲ႕ ဖိနပ္ကိုမွ လာနင္းမိသူ ကို မ်က္ နွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕ အားယူရင္း

ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္႕ ဖိနပ္က အစကထည္းက ပ်က္ခါနီးေန လို႕ပါ

အားနာလိုက္တာ ဒီကအကိုရယ္ ...နွင္းဆီက ဟိုဘက္ ကကားလာတာကို ေငးမိၿပိး ရုတ္တရက္ အနီးမွာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ လန္႕ၿပိး ေနာက္ဆုတ္လိုက္တာ

ရပါတယ္ အဲေလာက္ အရွည္ၾကိး ရွင္းၿပဖို႕ မလိုပါဘူး ကၽြန္ေတာ္႕ ဖိနပ္က

ဒီလိုၾကိးေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ ဒီက အကိုရယ္ နွင္းဆီေၾကာင့္ ၿဖစ္ရတာဆိုေတာ့

ကဲ ...ကၽြန္ေတာ္ကို ခြင့္ၿပဳပါအံုး ..ခင္ဗ်...

ရုတ္တရက္ စကားၿဖတ္ၿပီး ထိုအမိကို ေက်ာခိုင္း ခိုင္း ပ်က္သြားၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ ဖိနပ္ပ်က္ေလးကို ေကာက္ကိုင္ၿပိး အိမ္ၿပန္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္။ လူစည္ကားရာ ေက်ာင္းရဲ႕ မုဏ္ဦး

အဝင္မွာမို႕ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ ရုတ္ရုတ္သဲသဲမို႕ ကၽြန္ေတာ္အၿဖစ္က လူလည္ေခါင္ ေရာက္မွ အရွက္ကြဲရတယ္လို႕။ မနက္လင္း ေနမို႕ သိပ္မပူေသး တာေၾကာင့္ ေၿခလွမ္း သြက္သြက္လွမ္းၿပီး နီးစပ္ရာ ဘက္စ္ ကားမွတ္တိုင္သို႕ ဦးတည္ လိုက္သည္။ ဒီထပ္ အခ်ိန္ၾကာ ေလေၾကာ ရွည္မယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသား ေတြပိုမ်ားလာမွာ ၿဖစ္သလို ခ်က္ၿခင္း ဖိနပ္တစ္ရံ ဝယ္စီးရ ေလာက္ေအာင္လဲ ကားခ အၿပင္ ပိုမပါတာ ကိုယ္တိုင္ သာအသိဆံုး။ ဘယ္တက္နိဳင္ ပါ့မလဲ ဘဝကို ရုန္းကန္ေနရသူ ရယ္လို႕ ကံၾကမၼာ ကမ်က္နွာသာ ေပးရိုးထံုးစံမွ မရွိတာေလ။ အေစာၾကိး အိမ္ၿပန္ေရာက္ လာတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကို အေမက အတက္ သိေနတဲ႕ အၿပံဳးနဲ႕

ဖိနပ္ ၿပတ္သြား လို႕ၿပန္လာတာ လားသား

အင္း ဟုတ္တယ္ အေမရာ ေနာက္ေန႕မွပဲ သူငယ္ခ်င္း ဆီက စာကူးလိုက္ ေတာ့မယ္ ဒီဖိနပ္က ထင္ေတာ့ ထင္သား အေမရ အဟက္..ဟက္

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေၿခာက္ကပ္ကပ္ ရယ္သံက အေမ႕ကို အေတြးေရာ့ အပူေလွ်ာ့ ေစလိုေပမယ့္ အေမမ်က္ ဝန္းမွာ မ်က္ရည္စ ေတြ ေဝ႕ဝဲေနလို႕ပဲ။

အေမကလည္း စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္မေနပါနဲ႕ ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္လံုး ရွိေနတာပဲဟာ အဲလို ဝမ္းမနည္း ပါနဲ႕ အေမရယ္

အင္း သားအေဖသာ ရွိမယ္ဆို သားေလး အခုလို ဒုကၡေရာက္ မွာမဟုတ္ဘူး

လို႕ ခပ္တိုးတိုး ေၿပာတဲ႕ အေမ႕ကို ကၽြန္ေေတာ္ ေထြးဖက္လိုက္ရင္း

အေမက လည္းေလ စိတ္မေကာင္းစရာ ေတြပဲေတြးမေနနဲ႕ သားတို႕ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ အတြက္ အေမက်န္းမာ ဖို႕လိုတယ္ေနာ္

အင္းပါ သားရယ္ အေမ ေနေကာင္းေအာင္ ေနပါ့မယ္

လို႕ မ်က္ရည္ သုတ္လို႕ အားတင္းရွာတဲ႕အေမ။

အင္း ဒါနဲ႕အေမ ညက်ရင္ ေတာ့ သားကေလးေတြ စာၿပဖို႕ ရွိတယ္ သားမွာထားတဲ႕ ဖိနပ္ ဝယ္ၿပိးၿပီ လားအေမ

အင္း ဝယ္ၿပိးၿပီ သားရဲ႕ ဟိုးေထာင့္ မွာေလ

အေမ ညႊန္ၿပတဲ႕ အိမ္ေၿခရင္း ေထာင့္ေလးမွာ ဖိနပ္ဘူး ေလးက အသင့္။ ကၽြန္ေတာ္ဖိနပ္ ဘူးေလးကို ဖြင့္ၿပီး စမ္းစီးၾကည့္ ေတာ့ အပိုအလိုမရွိ ။အသာပဲ ဖိနပ္ေလး ၿပန္ခၽြတ္ရင္း

ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ ေရၿဖည့္လိုက္အံုးမယ္ေနာ္

ေအးေအး သား

အိမ္႕ေရွ႕ ေရတြင္းမွ ေနာက္ေဖးသို႕ ေရၿဖည့္ေနတဲ႕ သားၿဖစ္သူ ကိုၾကည့္ ၿပိး သနားလိုက္တာ သားေလးရယ္ လို႕ ညည္းဆိုရံု မွအပ တၿခားမတက္နိဳင္။ ကိုယ္တိုင္က ရင္က်ပ္ပန္းနာ သည္မို႕ တစ္ေန႕ေရႊ၊တစ္ေန႕ေငြ ၿဖစ္ေနရတဲ႕ဘဝ။ က်န္းမားေရး မေကာင္းသူမို႕ ေဆးရံု၊ေဆးခန္း မသြားရလွ်င္ပင္ သားကို အေတာ္ေလး ကူညီရာ ေရာက္ေနလို႕ က်န္းမာေအာင္ ၾကိဳးစားေန ေသာ္လည္း ေရာဂါသည္ ဆိုေတာ့ ရာသီဥတု ေအးရင္တစ္မ်ိဳး၊ ပူရင္တစ္မ်ိဳးနဲ႕ သက္ပ်င္း ညင္းညင္း ခ်မိတယ္ရင္း။ ခုေနသာ ကေလးတို႕ အေဖ ရွိေနရင္ သားေလး ပညာေရးကို အပူအပင္ ကင္းကင္း တက္နိဳင္ရွာမွာလို႕ အခုေတာ့ ဂုဏ္ထူးေတြ တစ္သီ ၾကီးနဲ႕ ေအာင္ခဲ႕ေပမယ့္ ေငြေၾကး အခက္ခဲေၾကာင့္ အလုပ္ တစ္ဖက္နဲ႕ ေက်ာင္းတက္ေနရ သလို ရလာတဲ႕ ဝင္ေငြေလး နဲ႕ မိသားစု သံုးေယာက္ ၿခိဳးၿခံ ေၿခြတာ ေနၾကရတာ။ ၿခံက်ယ္က်ယ္ ေလးရွိတာ မို႕ စံပါယ္ ခင္းေလးေတြ ကလည္း တစ္နိဳင္တစ္ပိုင္ ဝင္ေငြေလးနဲ႕ အဆင္ေၿပေအာင္ ရပ္တည္ေနၾကရတဲ႕ ဘဝဆိုေတာ့ မိသားစု အေရးေရာ ပညာေရးေရာ ပုခံုးထမ္း တာဝန္ယူ ထားရတဲ႕ သားေလ။

ေမေမ သားညီမေလးကို သြားၾကိဳလိုက္ အံုးမယ္ ၿပန္လာမွ သားတို႕ အတူတူထမင္းစား ၾကတာေပါ့ေနာ္

ေၾသာ္...ေအးေအးသား ေက်ာင္းေတာင္ ဆင္းေတာ့မွာပါလား

၈တန္း ေရာက္ေန ၿပီၿဖစ္တဲ႕ သမီးငယ္က မနက္ပိုင္း တက္ရတာသည္ေလ။ အင္း ေနာက္နွစ္ဆို သမီးငယ္လဲ ဘာလိုလိုနဲ႕ ေနာက္နွစ္ဆို အထက္တန္း တက္ရေတာ့မယ္ ။ ေက်ာင္းနဲ႕အိမ္ မေဝးတာမို႕ ညီမၿဖစ္သူရဲ႕ ပုခံုးဖက္ရင္း ရယ္ေမာ လာတဲ႕ ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ ကို ၾကည့္ရင္း ...။

.................................။...................

ဘုတ္..

အသံနဲ႕ အတူ မ်က္စိိ ေရွ႕ေရာက္လာတဲ႕ လွပစြာ ထုပ္ပိုးထားေသာ အိတ္တစ္အိတ္။ စာကူးေနရင္းကေန အာရံုေၿပာင္းကာ ေမာ႕ၾကည့္ေတာ့

ဟုတ္တယ္ ဒီကအကို နွင္းဆီ ပါ ဒီကအကိုက ဟိုေန႕ ဘာမွေတာင္ မေၿပာလိုက္ ရဘူး ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို လွည့္ထြက္ သြားေတာ့ နွင္းဆီက မနည္း စံုစမ္းေန ရလို႕ ဒီေန႕မွ ဒီကအကိုဆီကို

ကၽြန္ေတာ္ နာမည္ ေက်ာ္ၿမေသြးပါ မနွင္းဆီ ကၽြန္ေတာ္ ေၿပာသားပဲ အဲဒီေန႕ ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ေၿပာခဲ႕ၿပီးၿပီပဲ ဒုကၡရွာလို႕ ဗ်ာ

နွင္းဆီက မေတာင္းပန္လိုက္ရ ဘူးေလ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒါေလးကိုေတာ့ လက္ခံေပးပါေနာ္

ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံနိဳင္တာ စိတ္မရွိပါနဲ႕ ဗ်ာ

အဲလို မလုပ္ပါနဲ႕ အဲဒါဆို နွင္းဆီ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ ရမွာပါအကို

မဆိုင္လိုက္တာ ဗ်ာ မနွင္းဆီကို ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ လက္မခံပရေစနဲ႕ ဗ်ာ

အဲဒါဆို ရင္ နွင္းဆီကို ခင္မင္ခြင့္ ေပးပါ အကို အဲဒါဆို အကို ဒီဟာကို လက္မခံလို႕ ရတယ္

နွင္းဆီက အစားထိုး ၿပန္ဝယ္လာေသာ ဖိနပ္ဘူးေလး ကို အသာ ေမးဆတ္ၿပရင္း မာနေတြနဲ႕ ခပ္ထန္ထန္ မ်က္နွာထားတဲ႕ ေဝခြဲရ ခက္ေနေသာ အကဲခတ္ ေနမိသည္။ သူနဳတ္ဖ်ားက ဘယ္လိုမ်ိဳး ေၿပာလိမ္႕မလဲ လို႕ ရင္ခုန္ လိုက္ေမာ စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း

ကၽြန္ေတာ္...

နွင္းဆီ...

ၿပိဳင္တူ ဆိုသလို ေရရြတ္မိ ၾကတဲ႕အတြက္ လွစ္ခနဲ ၿပံဳးလိုက္တဲ႕ အၿပံဳးေလး ကိုေတာင္ နွေၿမာတသ သိမ္းဆည္း တက္တဲ႕ မာနရွင္ ပါလားလို႕ ေတြးရင္း။

အကို အရင္ေၿပာမလား နွင္းဆီအရင္ ေၿပာရမလား

ကၽြန္ေတာ္..

နွင္းဆီ ေၿပာမယ္ အကို နွင္းဆီကို ခင္မင္ခြင့္ ၿပဳတဲ႕အေနနဲ႕ ဒီဟာေလးကိုလဲ လက္ခံေပးပါ အကို နွင္းဆီ ေတာင္းပန္တာပါ ေမတၱာရပ္ခံ တာပါဆို ပိုမွန္ပါတယ္ အကို

ေတာ္ေတာ္ေလး ၿငင္းရခက္ေနတဲ႕ သူ႕ပံုစံေၾကာင့္ နွင္းဆီ ကဗ်ာကယာပဲ

ဟို... အကို ...နွင္းဆီ အတန္းရွိေသးလို႕ ေနာက္ေန႕မွ ဆံုၾကမယ္ေနာ္ နွင္းဆီနဲ႕ အကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္သြားၿပီေနာ္ အကို..

ေၿပာလည္း ေၿပာၿပိး ခပ္သြက္သြက္ေလး အတန္းထဲမွ ေၿပးထြက္ခဲ႕ရင္း က်န္ရစ္ခဲ႕မဲ႕ ကိုကိုမာနခဲ ကို ၿမင္ေယာင္မိရင္း လွစ္ခနဲ ၿပံဳးမိလိုက္တဲ႕ ခဏ ရင္ထဲၾကည္ႏူးမိ လိုက္တာ ဘာအတြက္ ေၾကာင့္ မ်ားပါလိမ္႕။

...................................................။...................................

ေလွ်ာက္ေနၾက လမ္းဆိုေပမယ့္ လွမ္းေနရတဲ႕ ေၿခလွမ္းေတြ အသက္မဲ႕စြာ ေလးလံေနမိတယ္။ ဒီေန႕ မနွင္းဆီ ေမြးေန႕ပြဲ မို႕ ဆက္ဆက္လာခဲ႕ပါ အကိုလို႕ ဖိတ္သြားတဲ႕ မ်က္ဝန္းလဲ႕လဲ႕ ေတြက ဘာပဲလုပ္လုပ္ အာရံုမွာ ထင္ဟပ္ေနသည္။ အေမကလည္း အခုရက္ပိုင္း မိုးေအးတာေၾကာင့္ ရင္ၾကပ္တာကလည္း ပိုဆိုးလို႕ ေနတယ္။ အေမအတြက္ က်န္းမာေရး စိတ္ပူ ရတာတစ္မ်ိဳး စာေမးပြဲ နီးလို႕ စိတ္လွဳပ္ရွား ေနၾကတဲ႕ တပည့္ေလးေတြ ကလည္း ဒီရက္ပိုင္း အားကိုးတစ္ၾကိးနဲ႕ ပ်က္ကြက္မွာ စိုးရိမ္ေန ၾကတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း တာဝန္ယူထားတဲ႕ ကေလးေတြ အေပၚမွာ အာရံုစုစည္းေပး နိဳင္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံ ေရာက္လာတဲ႕ မ်က္ဝန္းလဲ႕လဲ႕ ေတြနဲ႕ မၾကာမၾကာ ေရာက္ေရာက္ လာတက္တဲ႕ မနွင္းဆီ ရဲ႕ပံုရိပ္ေတြက လည္း ဘဝနဲ႕ နွလံုးသား ၾကားမွာ လြန္ဆြဲေနေလရဲ႕။

ေမွ်ာ္လင့္ ေနမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ ေရာက္မလာနိဳင္ သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ နာက်င္မွဳ ေတြကို မနွင္းဆီ နားလည္ဖို႕ မလြယ္ဘူး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ ဘယ္တက္ နိဳင္ပါ့ မလဲဗ်ာ။ ေငြေၾကး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ တို႕လို႕ ေနဝင္ မိုးခ်ဳပ္ လွဳပ္ရွား ရုန္းကန္ေန တာေတာင္မွ မနက္ထမင္း ညထမင္း နပ္မွန္ရံုပဲ ရွိတာပါ။ ရလာတဲ႕ ဝင္ေငြ ေလးနဲ႕ ၾကိဳးစား ရပ္တည္ ေနရတဲ႕ သူေတြအဖို႕ နွလံုးသား ေရးရာေတြကို လစ္လ်ဴရွဳ ၿပီး ရုန္းကန္ေန ရတာေတာင္ မငတ္ရံု ေလးပါပဲ။ ဒါေတြကို ေရြေပၚၿမတင္ ေရြလင္ဗန္းနဲ႕ အခ်င္းေဆးတဲ႕ ဓနရွင္ မိသားစု မွာ ေပါက္ဖြားၾကိး ၿပင္းလာတဲ႕ မနွင္းဆီ နားလည္ဖို႕ ခက္တဲ႕ ဘာသာရပ္ တစ္ခုေလ။

ခ်ိဳ႕တဲ႕လြန္းတဲ႕ မိသားစု ရဲ႕စားဝတ္ေနေရး ေၾကာင့္ ၿပဳတ္ခရမ္းလို႕ လူသိမ်ားတဲ႕ ခရမ္းသီး ေသးေသးေလးေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကန္စြန္းရြက္ လို ေပါေပါ ရတဲ႕ သီးနွံေလးေတြ ကို ငရုတ္သီးစိမ္း၊ မွ်င္ငပိနဲ႕ နဲ႕ တစ္ခါတစ္ရံ ဆီပါေလကာ ေလးနဲ႕ ဟင္းတစ္ခြက္ ၿဖစ္ေအာင္ ခ်က္စားၿပိး ဘဝကို ရုန္းကန္ေန ၾကရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မိသားစု ေလးရဲ႕ ထမင္းဝိုင္း ကို မနွင္းဆီမ်ား ၿမင္ခဲ႕မယ္ဆိုရင္။ တမင္းၿဖဴ ေမာက္ေမာက္ ပန္းကန္ သံုးခ်ပ္နဲ႕ထမင္းပြဲ အလည္မွာ တစ္ခြက္ထည္းေသာ ခ်ဥ္ငန္စပ္ လို႕ အမည္တည္ရတဲ႕ ေရာတိေရာရာ အသီးအရြက္ ကိုဟင္းၿဖစ္ေအာင္ ခ်က္ၿပိး မနက္ၿဖန္ ေတြကို အသက္ဆက္ၾကရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မိသားစု ရဲ႕ ထမင္းဝိုင္းေလး ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးၾကိးၾကိး ရင္းထားတဲ႕ ထမင္းပြဲေလးပါ မနွင္းဆီ။

ဟင္းခ်က္တဲ႕ ေနရာမွာ ဥာဏ္ရွိဖို႕လဲ လိုတယ္ ကိုကိုရ

လို႕ ဆရာမၾကိး စတိုင္နဲ႕ လူၾကိးေလးလုပ္ၿပိး ထမင္းခ်က္ ဟင္းခ်က္ ကို ေက်ာင္းစာေတြနဲ႕ အတူ တစ္ဖက္က လုပ္ကိုင္ေပးတဲ႕ ညီမေလးက မက်န္းမာတဲ႕ အေမအတြက္ ေရာ အလုပ္ေတြမ်ား တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ေရာ အရြယ္မလိုက္ေအာင္ သိတက္ လြန္းပါတယ္။

ညီမေလး ဟင္းခ်က္တာ စားၾကည့္ေနာ္ ကိုကို ရွယ္ဗ် ခ်က္ထားတာ အဟီး..

အင္း ရွင္းၿပပါအုန္း ညီမေလးရဲ႕ ဘာေတြမ်ား ခ်က္ထားလို႕လဲ

ဘာေတြ ခ်က္ထားလဲ ဆိုေတာ့ ၿခံထဲက ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ေလးေတြကို ကန္စြန္းရြက္ ရိုးနီေလးနဲ႕ ငရုတ္သီး စိမ္းေလး ေလးစိပ္ကြဲ ေထာင္းၿပိး မွ်င္ငပိ ေလးသင့္ရံုထည့္ ၿပိး ဟင္းၿဖစ္ေအာင္ ခ်က္ထားတာေလ မိုက္တယ္ေနာ္ ကိုကို လွ်ာလည္ သြားမယ္ အဟဲ

ဟုတ္ပါၿပီ ညီမေလးရာ ဒါနဲ႕ ငပိရည္ တို႕စရာေလး ေရာ မပါဘူးလား

ဟာ ကိုကိုကလည္း ဒံုးေဝးၿပန္ၿပိ ခ်ဥ္ငန္စပ္ေလး ၿဖစ္ေအာင္ ခ်က္ထားပါတယ္ဆိုမွ ငပိဖိုး တို႕စရာဖိုး ေခၽြတာ ၿပီးသား ၿဖစ္သြားတာေပါ့ ခက္ပါ့ကိုကို ရာ ဒီမွာ ၾကည့္ ညီမေလးၿပမယ္ ဒီလိုေလး ဟင္းကို ခပ္ၿပီး အရည္ေလးလည္း ထမင္းၿဖဴေပၚ စမ္းလိုက္ ၿပိးရင္ အခုလို ကန္စြန္ရြက္ အဖတ္ေလးေတြ၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ေလးေတြကို ထမင္းနဲ႕ ၿမဳပ္ၿပိး စားေတာ့ ငပိလည္း မလို တို႕စရာလည္း မလိုတဲ႕ တစ္ခြက္ထဲနဲ႕ ၿပိးၿပည့္စံုတဲ႕ ဟင္းတစ္ခြက္ေပါ့ ကိုကိုရ

ရွင္းလည္းရွင္း စားလည္းစားၿပ ရင္း လွ်ာလည္း ထုတ္ၿပလိုက္တဲ႕ ခ်စ္ညီမေလးကို ခ်စ္စနိဳးနဲ႕ ေခါင္းပုတ္လိုက္ ၿပိး သူစားသလိို လိုက္စားေတာ့ ဆာေလွာင္ေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ မနက္ထဲက မုန္႕ဟင္းခါး တစ္ပြဲ၊ လၻက္ရည္ တစ္ခြက္နဲ႕ သာၿပိးထားရတဲ႕ ဝမ္းက အားပါးပါး အရသာ ရွိမွရွိ။ အဲဒီလို သေဘာတရား ေတြကို မနွင္းဆီ ခံနိဳင္ရည္ ရွိမယ္လို႕ မယံုၾကည္ နိဳင္ခဲ႕တာ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္လို႕ အၿပစ္တင္ မေစာေစ ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။ အေတြးေတြ ထဲမွာ ေၿမာေနရင္း ကားစပယ္ယာ ေလးမွ မွတ္တိုင္ေလး သတိေပး ေၿပာမွ လူေတြၾကား အလုအယွက္ ေၿပးဆင္း ရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ကို နားမလည္သလို မ်က္လံုးေတြနဲ႕ လွမ္းၾကည့္တဲ႕ စပယ္ယာ ေလးကို ရွက္ၿပံဳးၿပံဳးရင္း ေက်ာခိုင္း ခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္။

..............................။...............................

မနွင္းဆီ ကၽြန္ေတာ္ ကိုခြင့္လြတ္ပါလို႕ မေတာင္းဆို ခ်င္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ကယ္ကို အခက္ခဲရွိ ေနလို႕ မေရာက္ ၿဖစ္ခဲ႕တာ စိတ္မေကာင္းပါ ဘူးတစ္ကယ္ပါဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ အေလးထား ေပးတဲ႕ မနွင္းဆီ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္

အဲဒါ ထားလိုက္ပါ ေတာ့ အကို မနွင္းဆီ ေနာက္တစ္ ပတ္ထဲမွာ မိဘေတြ ရွိတဲ႕ ကေနဒါကို လိုက္သြားေတာ့မယ္ ေဖေဖလည္း က်န္းမာေရး မေကာင္း လို႕အၿမန္ဆံုး လိုက္လာဖို႕ ေခၚတာ မို႕ နွင္းဆီ လိုက္သြားရမယ္ အကို

နွင္းဆီ ရဲ႕စကား တစ္ခြန္းေၾကာင့္ ဟာခနဲၿဖစ္ သြားတဲ႕ရင္အစံု။ ရပ္ေနတဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြ ေခြမက်ေအာင္ အားတင္းရင္း နွင္းဆီ မ်က္နွာကို အကဲခတ္ေတာ့ ညိဳးလွ် ေနတာ တစ္ခုကလြဲ ရင္ အတည္ေၿပာေနတယ္ ဆိုတာ အသိသာၾကိး။ ေၿခာက္ေသြ႕ လာတဲ႕ အာေခါင္ ကို ၿခစ္ခ်ဳပ္အားယူ ၿပိး

ဟုတ္တာေပါ့ နွင္းဆီက ဟိုမွာ ေက်ာင္းဆက္ တက္ဖို႕ အစီစဥ္လည္း ရွိတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ကူး ထားတာ ေလးေတြ ၿမန္ၿမန္ ၿဖစ္သြားတာ တစ္ခုက လြဲရင္ အဆင္ေၿပ မွာပါ ကၽြန္ေတာ္ မနွင္းဆီ အတြက္ ဆုေတာင္း ေပးပါတယ္ ဗ်ာ

ေၿပာေစ ခ်င္တဲ႕ စကား၊ ၾကားေစခ်င္တဲ႕ စကားေတြကို ေသြဖီၿပီး ေၿပာေနတဲ႕ သူ႕ကို ကၽြန္မ စိုက္ၾကည့္ရင္း

အဲဒီ စကားေတြက ရင္ထဲက စကားေတြ လားအကို

ဟင္ ဘာလို႕လဲ မနွင္းဆီ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲက စကားေတြက မနွင္းဆီ အတြက္ မယံုၾကည္ နိဳင္ေလာက္ေအာင္ ပဲ ၿဖစ္ေစသလား

နွင္းဆီ အခုအခ်ိန္ ဘယ္လို စကားမ်ိဳး ၾကားခ်င္တယ္ဆိုတာ အကို အသိဆံုး ၿဖစ္မွာပါ။ ဒါနဲ႕ေတာင္မ်ား ဘာမွ မၿဖစ္သလို ဆုေတာင္း ေပးေနတဲ႕ အူေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႕ ဘာမွမၿဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ ေနတဲ႕သူ႕ကို နွင္းဆီ ေက်ာခိုင္း ဖို႕ ၾကိဳးစားရင္း။တားဆီး မရစြာ ေဝ႕ဝဲလာတဲ႕ မ်က္ရည္ စေတြကို မာနၿဖင့္ ပုတ္ခပ္ သိမ္းဆည္းရင္း

ေကာင္းပါၿပီ အကို အကိုရဲ႕ ဆုေတာင္းစကား အတြက္ ေက်းဇူးပါ ဒီတစ္ခါ ေတြ႕ဆံု ၿခင္းက နွင္းဆီ တို႕ အတြက္ ေနာက္ဆံုး ၿဖစ္မယ္ ထင္တယ္အကို ေနာက္တစ္ပတ္ ထဲမွာ နွင္းဆီ သြားရမွာမို႕ ၿပင္ဆင္ စရာေလးေတြ လည္းရွိေတာ့ နွင္းဆီ အကို႕ဆီ သက္သက္ အလည္ေရာက္ ၿဖစ္မယ္ မထင္ဘူးအကို

အင္း ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ မနွင္းဆီ အခြင့္ သာမယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္ မနွင္းဆီကို ေလဆိပ္ လိုက္ပို႕မယ္ေလ ဘာပဲေၿပာေၿပာ မနွင္းဆီ လို သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းတစ္ေယာက္ လွပတဲ႕ မိန္းမေခ်ာ ေလးနဲ႕ အခ်ိန္ ေတြမ်ားစြာ ခင္မင္ခြင့္ ရခဲ႕တဲ႕ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ေက်းဇူးတင္ေန မွာပါ

ေက်းဇူးပါအကို အဲဒါဆို နွင္းဆီ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ အကို

ေကာင္းပါၿပီ မနွင္းဆီ....

နွဳတ္ဆက္ ၿပိး ေက်ာခိုင္း ဆိုတာ ေသခ်ာသြား ၿပီဆိုမွ ေယာက္်ားတန္မဲ႕ မ်က္ရည္ ေတြ ဝဲခဲ႕ရတယ္ ဆိုတာ မနွင္းဆီ မသိေလ ပိုေကာင္းေလးပါပဲ။ အဲဒါမွ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ နာက်ဥ္းမွဳေတြနဲ႕ မုန္းေမ႕ နိဳင္မယ္ေလ။ နွလံုးသားရဲ႕ ရင္ခုန္သံ ေတြကို နားမလည္ခဲ႕တာ မဟုတ္သလို မသိက်ိဳးကၽြံၿပဳခဲ႕ တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ မလိုအပ္ပဲ ဆင္းရဲ တြင္းကို ဆြဲမေခၚ ရက္ခဲ႕တာပါ မနွင္းဆီရယ္။

နမ္းရွိဳက္ခြင့္ရမွ အခ်စ္မဟုတ္သလို

အေဝးဆံုးကို ေၿပးထြက္ခြင့္ ေပးနိဳင္တာလဲ

နင့္အတြက္ အခ်စ္ေတး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္ေစမယ္ ဆိုရင္

ငါ ဆိုတဲ႕လူ နင့္အတြက္

လမ္းခင္းေပးမယ့္ နွလံုးသားတစ္စံု

အသင့္ရွိေနမွာပါ....

သြန္လိုသြန္ ေမွာက္လိုေမွာက္

နင္ၾကိဳက္သလို လုပ္ဖို႕ ငါ့ဘဝတစ္ခုလံုးရွိတယ္...

ၿမတ္နိဳးမွဳ သက္သက္ ကာရံမဲ႕ဘဝနဲ႕

ေဝးၾကမဲ႕ အတူတူ နင့္ နွလံုးသား

ဒဏ္ရာ ရသြားမွာတစ္ခုပဲ

ငါ စိုးရိမ္တာပါ...။

ေႏြးေထြးတဲ႕ အနမ္းေတြ

အသက္မဲ႕ ေအးစက္သြားေစခဲ႕တာ

ေဝးကြာၿခင္းေၾကာင့္လား.....?

အခ်စ္ရဲ႕ ဂုဏ္သတိၱက အရည္ေသြး မၿပည့္မွီခဲ႕လို႕လား...?

သတိရ တမ္းတေနၿခင္း ေတြကို Cupit ကတစ္ဆင့္

တိုးတိုးေလး ေၿပာေပးခဲ႕ရင္ေတာ့.........!!!!

ဘယ္လိုပဲ ေက်ာခိုင္းခဲ႕ေပမယ့္..

အတိတ္ရဲ႕ေၿခရာဆိုတာ... က်န္ခဲ႕စၿမဲပါ..

ေၿခရာေတာ့ ေၿခရာေတြပါပဲ..

ဒါေပမယ့္ ေနွာင္းခဲ႕တဲ႕အတိတ္ရဲ႕ေၿခရာေတြေလ

ငါ ၿပန္မၾကည့္ခ်င္ဆံုး အရာကလည္း...

အဲဒီ အတိတ္ရဲ႕ ေၿခရာေတြပါပဲ...။

......................။............................

မိန္းမသား တစ္ေယာက္အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ မိရံုကလြဲၿပိး ဘာမွမတက္ နိဳင္တာ ေလာက ဓမၼာတာ လို႕ ေၿပာရမယ္ ဆိုရင္ သတ္မွတ္လိုက္တဲ႕ သဘာဝတရား ကိုပဲ အၿပစ္တင္ ရေတာ့မွာေပါ့။ နွစ္လို ဟန္ အၿပံဳး။ စြဲမက္ဖြယ္ တည္ၾကည္ ခန္႕ၿငား တဲ႕ ဆရာ ေပါက္စေလးကို အသိအိမ္ သြားလည္ရင္း ၿမင္ဖူး စြဲလမ္း ခဲ႕ရတဲ႕ နွင္းဆီ ရဲ႕အၿဖစ္။ ကံၾကမၼာ ေစလုိ႕ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းသြားလည္ ရင္း ယဲ႕ယဲ႕ေလး ၿဖစ္ေနတဲ႕ ဖိနပ္ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ပ်က္ သြားေတာ့ ရွက္အားပို မာနနဲ႕ စကားေတာင္ ဟဟမေၿပာ ခပ္သြက္သြက္ နီးရာ ကားေပၚ ေၿပးတက္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတဲ႕ အရိပ္ေလး။

ခင္မင္ ရင္းနွီးဖို႕ ခ်ဥ္းကပ္ရတာ တစ္ကယ္မလြယ္ တဲ႕မာနခဲ။ ေလာကမွာ မရွိတဲ႕သူေတြက မာန ပိုၾကိးတယ္ ဆိုတဲ႕စကား သူနဲ႕က် မွ နားလည္လာခဲ႕တယ္။ အေၾကာင္း မရွိ အေၾကာင္းရွာ သူဆီေရာက္ ေအာင္သြား။ မလိမ္႔တစ္ပတ္နဲ႕ သူ႕အေၾကာင္း စံုစမ္းေတာ့ ဘဝကို ၾကမ္းတမ္းစြာ ၿဖတ္ေက်ာ္ေန ရတဲ႕ ရိုးသားတဲ႕ သမာအာဇီဝ သမား မို႕ ၿမတ္နိဳးမွဳ ထပ္ ေလးစားမွဳက ပိုတယ္။ သူမသိေအာင္ ေနာက္ေၾကာင္း ေတြစံုစမ္း။

ေဝးကြာလြန္းတဲ႕ ဘဝနွစ္ခု ေပါင္းစပ္ဖို႕ လက္ရြံ႕ေနရွာမွာပဲ ဆိုတဲ႕ ကရုဏာ တရားက သူ႕အေပၚ အလိုက္သိ စြာ ပိုလို႕။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားၾကိဳးစား ၿမင္းက မလွဳပ္ ခံု ကလွဳပ္ဘဝမို႕ ၾကာလာေတာ့ မာနကေခါင္းၿပဴ လာတယ္။ နာၾကင္ၿခင္း ေတြက ေမတၱာေပၚ အုပ္ဆိုးလာေတာ့ မိန္းမသား ဆိုတဲ႕ ဘဝကို ပိုလို႕ ခံၿပင္းမိတယ္။ အခ်ိန္ကာလ ေတြသာ ေရႊ႕ေၿပာင္းလာတယ္ သူရဲ႕ဆက္ဆံေရး ေတြက ဘာတစ္ခုမွ တိုးတက္လာၿခင္း မရွိခဲ႕။ေမွ်ာ္လင့္ခဲ႕ မိတဲ႕ နာရီေတြ အခ်ိန္ေတြ ကို ကိုယ္ခ်င္း စာတက္ခဲ႕ဖို႕ အေမွ်ာ္လင့္ၾကိး ေမွ်ာ္လင့္ဘူးတယ္။

ေနာက္ဆံုး ဆိုတဲ႕ အတိုင္းတာ တစ္ခုထိ သူဆီက ေမွ်ာ္လင့္ ေနသူကို ေက်ာခိုင္းဖို႕ ေသခ်ာ ေနၿပီ ဆိုမွေတာ့ ဆက္လက္ ေမွ်ာ္လင့္ ေနမယ္ဆို ကၽြန္မေလာက္ ရူးသြပ္သူ ရွိပါအံုးမလား လို႕ ခံၿပင္းမွဳ ကိုအစားသြင္း လို႕ လက္ေလွ်ာ့ လိုက္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ ခဲ႕တယ္။ အမွတ္မရွိတဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြက ေနာက္ဆံုး ဆိုတဲ႕ အခ်ိန္ထိ သူရဲ႕ ပံုရိပ္ ေတြ႕နိဳးနိဳးနဲ႕ ရွာေဖြ ေနမိေသးတဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ အၿဖစ္။ အခ်ိန္က်လို႕ ေနာက္ဆံုး စကၠန္႕ထိ ေရာက္မလာတဲ႕ သူ႕ကို ကၽြန္မရဲ႕ အေတြး ေတြ၊ စိတ္ကူးေတြ ထဲက အၿပိးပိုင္ ထုတ္ၿပစ္ဖို႕ အၿပင္ တၿခားနည္းလမ္း မရွိၿပီ မဟုတ္ပါလား။ မိဖုရား ၿဖစ္ခ်င္သူ ကိုမွ ဘုရင္မ လုပ္ခိုင္းတဲ႕ သူ႕ဆႏၵအတိုင္း ၿဖစ္ရေအာင္ လုပ္ရံုမွ တစ္ပါး အၿခား မရွိေတာ့ ၿပီေလ။

ေရမ်ားေရနိဳင္ မီးမ်ားမီးနိဳင္

သတၱေလာကနဲ႕ သစ္ပင္

အခါလြန္ ေၾကြက်ရတဲ႕ ေရာ္ရြက္ဝါ

ေတြးမိတိုင္း စိတ္ထဲမွာေလ ...

ငါ.......

ခ်စ္လြန္းလို႕ ေမးပရေစ

ေဝဒနာမရွိတဲ႕ အရပ္မွာ

ငါတို႕ ရင္နွစ္လႊာ ေပါင္းစပ္လို႕မရဘူးလား..?

သူ ငါ မပါတဲ႕ အနမ္းေတြ ေၿခြခြင့္မရွိဘူးလား..?

ဥပမာတိုင္း နွိဳင္းၿပေၾကးဆို

နွင္းဆီပင္က စံပယ္ မပြင့္နိဳင္သလို

အခ်စ္ပဲရွိတဲ႕ ငါ့ရင္မွာလဲ

နင့္အတြက္ အမုန္းေတြ မရွိနိဳင္ဘူးဆိုရင္....

စုတ္တစ္ခ်က္သတ္ၿပိး သြားစမ္းပါလို႕

နင္ေၿပာအံုး မွာလား..?

............................။.............................

Posted in: ၀တၳဳတို